AJAN

15. BÖLÜM

  Karşımda onu görmemle ayağa kalktım.

ALEYNA- Sen? Nasıl girdin? Sabahtan beri konuşuyorum neden çıkmadın?!

GÖRKEM- Ne dedi sana?!

ALEYNA- Git, uyuyacağım.

   Önünden geçip giderken arkamdan gelip kolumdan tuttu.

GÖRKEM- Söyleyecek misin yoksa kendim mi öğreneyim?

ALEYNA- Anlamıyor musun? İyi değilim! Şu an olmaz.

GÖRKEM- Aleyna?

ALEYNA- ANNEM BENİ İSTEYEREK TERK ETMİŞ, FAHİŞENİN TEKİYMİŞ. OLDU MU MUTLU MUSUN?! HER ŞEYİ ÖĞRENDİĞİNE GÖRE S*KTİR OLUP GİDEBİLİRSİN!

  O kadar çok bağırıyordum ki eminim bütün binada sesim yankılanmıştır.

  Ellerimin titrediğini farkettiğinde ellerimi sıkıca tutup beni kenara oturturdu.

GÖRKEM- Tamam özür dilerim.

  Uzattığı suyu içip ellerimin titremesini durdurmaya çalıştım. Eliyle kafamı ellerimden kaldırdı.

GÖRKEM- Aleyna? Kendini hiç dışardan izledin mi? İzlemedin, bütün kadınların ulaşabilmek istediği yerdesin. Ayaklarının üstünde durabilen ve buralara yanında kimse olmadan geldin.

  Annen 20 sene önce de yoktu şimdi de yok bunu öğrenmen hayatında bi değişiklik yaratmadı, hala cesursun, özgüvenlisin, başarılısın.

ALEYNA- Yıllarca dedim ki beni bırakmak zorunda kaldı, onu tehdit ettiler Ya da durum öyle gerekiyordu diye diye kendimi kandırdım. Sanki bütün hayat enerjimi aldı götürdü.

  Ellerini yanaklarıma koyunca irkilip kendime geldim, uzun zamandır bana temas etmiyordu.

  İçimden gelen ani istekle dudaklarına yapıştım, hiç garipsemeden bana karşılık verdi.

  Sandalyeden beni kucağına alıp yukarı doğru çıktı, o kadar hasret dolu öpüyordu ki sanki senelerdir ayrı kalmışız gibi.

   Elleri tişörtüme gidince kollarımı yukarı kaldırdım, dudaklarımdan ayrılıp tişörtümü tek çelsede çıkarttı.

  Ellerimi tişörtünden içeri soktuğumda elime yabancı bir şey geldi.

  Tişörtünü göğsüne kadar çektiğimde kasığında yara vardı.

ALEYNA- Bu ne?!

GÖRKEM- Dün yanlışlıkla oldu antrenmanda.

ALEYNA- Görkem bu yeni olmuş!

  Tişörtünü tamamen çıkartıp dolaptan acil yardım kutusunu çıkarttım.

  Yarayı temizleyip üstünü örttüğümde göz göze geldik.

ALEYNA- Nasıl olduğunu söyleyecek misin?

GÖRKEM- Dedim ya?

ALEYNA- İnanacağımı düşünüyorsun Yani.

GÖRKEM- Gerçekten.

ALEYNA- İyi öyle olsun.

GÖRKEM- Bence kaldığımız yerden devam edebiliriz.
~
   Sabah gözlerimi açtığımda yüzümde ellerini gezdiriyordu.

GÖRKEM- Günaydın?

ALEYNA- Günaydınn.

GÖRKEM- Çok mutlusun?

ALEYNA- Biraz.

GÖRKEM- İlk defa bütün gece boyunca yalnızdık.

ALEYNA- Çok açım.