AJAN

10. BÖLÜM

  Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşılaştım, gözüme vuran ışıkla kafamı yana yatırınca etrafımda gölge oluştu aniden.

  Tekrardan gözlerimi açtığımda hepsi tepemde bana bakıyorlardı.

GÖRKEM- Aleyna? İyi misin?!

DENİZ- Doktoru çağırdınız mı?

ALPTUĞ- Çağırdım geliyor.

  Görkem yanaklarımı avuçlayıp öptü, çok endişelenmişe benziyordu ama bana da belli etmemeye çalışıyordu.

   Doktor gelip ışığıyla gözlerime baktı.

- Her şey yolunda, karın boşluğunuza geldiği için yaşam tehlikeniz de yok, hemşirenin dediklerini uygularsanız bir şeyiniz kalmaz, geçmiş olsun.

   Sesimi çıkartacak halim olmadığı için gözlerimizi yumup teşekkür ettim.

  Görkem'in uzattığı sudan bi yudum alıp tekrardan yattım.

  Hararetli hararetli odada konuşurlarken ben sadece uyumak istiyordum.

GÖRKEM- Onları bi elime geçireyim var ya! Hepsini tek tek öldürmezsem or*spu çocuğuyum.

EFE- Ben hala bir şey anlamadım, kimdi onlar?

ANIL- Kim olacak Atilla'nın adamalarındandır.

ALPTUĞ- Bence Eren'nin adamlarıdan.

DEVRİM- Bu konuşmaları dışarda mı yapsanız acaba?

  Hepsi susunca doğrulmaya çalıştım.

GÖRKEM- Napıyosun?!

ALEYNA- Gitmem lazım.

  Dalga geçer gibi güldü.

GÖRKEM- Saçmalama! Yat şuraya!

DEVRİM- Aleyna olayın ciddiyetinin farkında değilsin sanırım? Vuruldun!

ALEYNA- İlk defa vurulmuyorum?

GÖRKEM- Siz çıkın, araştırmalara başlayın. Ben burda kalacağım.

DENİZ- Tamam yarın geliriz.

  Hepsi sarılıp çıktılar, odada bi sessizlik oluştu.

GÖRKEM- Akın seni başka göreve alacak.

ALEYNA- Ben de kesin geçerim.

GÖRKEM- Zorundasın.

ALEYNA- Böyle bi ihtimali senin aklın alıyor mu?!

GÖRKEM- Herkes senin iyiliğini düşünüyor farkında mısın?!

ALEYNA- DÜŞÜNMEYİN, İSTEMİYORUM DÜŞÜNMEYİN! BENİ KİMSE DÜŞÜNMESİN!

  Bağırarak konuştuğum için yaram acısa da belli etmedim.

ALEYNA- Burası bi istihbarat! Kimse bunun farkında değil galiba, her an herkese bir şey olabilir, bundan daha doğal bir şey olamaz. Siz değil ben acemiyim.

  Sinirden ağladığımı farkettiğimde göz yaşlarımı silip pencere doğru döndüm.
~

  Sakinleştiricin etkisiyle akşama kadar uyumuşum, Görkem'in saçlarımı okşamasıyla uyanıp yemek yedim.

GÖRKEM- Kafeterya'dan bir şeyler ister misin?

ALEYNA- Hayır sağol.

GÖRKEM- Ben aşağıda komiserle konuşup geleceğim, bir şey olursa ara.

   Kafamı salladığımda çıktı, arkasından kapı tekrar açılınca bir şey unuttuğunu düşündüm.

ALEYNA- Ne işin var burda?