"Yıldızlar gibi parlamak gerekirken soldum ben ama o kişi geldiğinde yeniden parlamaya başladım."
***
Mutluluğu hayal edin. Mutluluğu hayal ederken gülümsemenizi...
Bende mutluluğu hayal etmiştim.
Hayallerimin kabusum olacağını bilmeden...
Kabusum...
Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)
Keyifli okumalar!
Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐
*
YARALARINI BEN SARAYIM...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
***
Yaralarıma yara olmak istemiyorsan yaramı sarmaya çalışma.
Ruhum kanlar içinde kalmışken pansuman etme. Bırak kanasın bırak seni unutmasın.
50.Bölüm: Gel Gece Yaralarıma...
Gözlerimi evde açınca daha da mutlu oldum. Yaşadıklarımın hepsi rüya olabilirdi.
Yatağımdan doğrulamaya çalıştığımda bileğimdeki acıyı hissettim. Acının nedeni serum olduğunu görünce gözlerim doldu.
Gerçekten bu olanlar yaşanmış mıydı? Yaşamak için ölmek gerekiyordu. Değil mi?
Ben kaç kez öldüm bu dünyada.
Kaç kez dinledim bu acı nakaratı.
Bir çok kez. Bir çok kez bu acıya şahit oldum.
Acılar beni büyütüyor ama ben acıları küçültemiyorum. Acının bin halini gören bir acıyı dindiremiyor.
Belki beni sevmiyordur acı. Belki de bana oyunlar oynayıp sevmiştir. Belki de...
Ruhumu toplamak için çaba gerekiyordu her çabam boşa çıkıyordu.
Başarısızlık ümitsizliğe itmedi ama ümide de ses vermedi.
Açık kapıya bakarken gözlerimin önüne gelen kişiye bakmaya çalıştım.
Siyahların içinde simsiyah yansıyan silueti tanımak çok zordu ta ki yanıma gelene dek.
Bu bu Kaan Özerdi. Sevdiğim adamın burada olması biraz şaşkına uğratmıştı.
Bir çok şey yaşamama rağmen yanımda olmayan o adam şimdi yanımdaydı. Kaan özer her şeye rağmen bu sefer sınırları aşmıştı. Ya da ben öyle sanıyordum.
