"Yıldızlar gibi parlamak gerekirken soldum ben ama o kişi geldiğinde yeniden parlamaya başladım."
***
Mutluluğu hayal edin. Mutluluğu hayal ederken gülümsemenizi...
Bende mutluluğu hayal etmiştim.
Hayallerimin kabusum olacağını bilmeden...
Kabusum...
Buluta bir saniyelik bakarken gözleri gözlerimle buluştu. "Üzülmeyi başarmıyorum bayım. Üzülmeyi göze alıyorum. Seviyorum ve üzülüyorum. Hiç bir şeyden korkmuyorum. Sadece olacakları izliyorum."
Gözlerime öyle bir baktı ki içim ürperdi. Görünmeyen acılarımı görüyor gibiydi. Koluma yerleşen parmaklarıyla gözlerini benden ayırdı. Sessizce önüme döndüğümde dersi dinlemeye başladım.
"Sonunda bitti." Kıkırdama seslerini işittiğim an ona döndüm. Belime getirdiğim ellerimle yüzüne baktım.
Kafamı sallayarak "Neden gülüyorsun?"dedim. Kıkırdamanın şiddetti artarken gözlerimi üzerine devirdim.
"Açıkla hemen! Neden gülüyorsun? Söyle birlikte gülelim." Kıkırdamanın arasında hemen ciddi konumuna döndü. Şok içinde yüzüne bakarken beyaz kağıtla bakışımızı kesti.
"Bu kadar ciddi bakma korkmaya başladım."
Kağıdı alıp kurşun kalemle bir şeyler karalamaya başladım. Kağıdı ona verip çantamı koluma yerleştirip çıktım. Abimin aramasıyla kendimi arabasında buldum.
"Oo! Bugün pek mutlusunuz İnci hanım." Abimin sözlerini mimiklerine bakarken gülümsedim.
"Teşekkür ederim yazarım. Sizde de bugün bir şeyler var gibi ama çıkaramadım."
"Bugünün sürprizi olsun oda."
"Çok heyecanlı bir bekleyiş bizi bekliyor o zaman."
Gülümseyerek arabayı çalıştırdı. Bugünün şarkısını açamadan önce biraz bekledim.
