"Yıldızlar gibi parlamak gerekirken soldum ben ama o kişi geldiğinde yeniden parlamaya başladım."
***
Mutluluğu hayal edin. Mutluluğu hayal ederken gülümsemenizi...
Bende mutluluğu hayal etmiştim.
Hayallerimin kabusum olacağını bilmeden...
Kabusum...
Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)
Keyifli okumalar!
Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐
*
Yıldızlara uyanır acıya şarkı söylerim. Korkarım anlatamam içimi sardı depremin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
35.Bölüm: Her Şey Biter De *Özür dilerim...*
Hani bazen mutlu oluruz. Ve bu anı kimse bozmaz diye düşünürüz. Ardından mutlulukla bakan gözlerimiz yaşlarla dolar. Mutluluğu çok görürler bize. Mutsuzluklar her an kendini belli etmeye yemin etmiş gibilerdir. Binlerce kelime söylenir ruha. Ruh kulaklarını kapatmış çekilmiştir kendi köşesine. Sessizliği kalbe bırakırcasına çekilmiştir...
Şimdi her şey sessizliğin hakimiyeti altına alınmaya başlanmıştır. Gözyaşları anlatılmayan duyguları dışarı savurarak anlatmaya çalışıyordur. Ama kimse anlamıyordur duygularını. Sadece o bedende atan kalp anlıyordur duyguları.
Gözlerimi yavaşça açtığımda odamda olduğumu fark ettim. Demek ki abim beni buraya getirmişti. Gözlerim kapanmaya çalışıyordu. Gözlerimi dinleyerek biraz daha sokuldum yatağıma.
"İnci kalk artık! Saat bire geliyor."
"Hey kime diyorum İnci." Başımdaki yastık ani bir şekilde çekildiğinde başım yatağa düştü.
Uyumaya devam ettim. Ya da edemedim diyelim. Yorganın bir ucunu çekmeye başladı. Üstümü örtmek için yorganımı tuttum.
"İnci kalk artık. İnci..."
Elimi kaldırarak gitmesini işaret ettim.
"Abi uykum var. Bırak beni de uyuyayım."
Sessizlik oluşmuştu. Abim demek ki uyumama ikna olmuştu. Rahatça uyumaya çalıştım.
Yorganın çekilmesiyle yere yorganla birlikte düşmem bir oldu. Acıyla gözlerimi açtım. Abimin böyle yapması hiç ama hiç hoşuma gitmemişti. Düştüğüm yerden kalkarak banyoya gittim.
Aynada gördüğüm benle şok içinde kaldım. Saçım kabarmıştı. Bu ben olmazdım değil mi?
