"Yıldızlar gibi parlamak gerekirken soldum ben ama o kişi geldiğinde yeniden parlamaya başladım."
***
Mutluluğu hayal edin. Mutluluğu hayal ederken gülümsemenizi...
Bende mutluluğu hayal etmiştim.
Hayallerimin kabusum olacağını bilmeden...
Kabusum...
Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)
Keyifli okumalar!
Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐
*
Ben senden vazgeçtim yok korkularım ben zor dururum ben zor...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
52.Bölüm: Savaş Bitti...
"Umudum yok artık İnci." gözyaşları içinde bakakaldı İnci. "Benim de umudum yok ama yine de savaşabiliriz." Acı bir tebessüm etti Bulut. "Ben artık yoruldum İnci. Çabaladıkça bir şey değişmedi. Sen beni göremedin İnci! Sen beni duymadın! Sadece önemli bir an gelince önemli oldum."
"Bulut benim seni önemsediğimi görmüyor musun?"
"Peki İnci sen benim varlığımı görmezden gelip beni incittiğinin farkında mısın? Bulut Özay'ın hayal kırıklığının tek sebebisin İnci Demir."
"Bulut Özay'ın hayal kırıklığı... Sence de biraz ağır sözler değil mi bunlar Bulut?"
Bulut ciddiyetle gözlerini gözyaşlarımla buluşturdu.
"Beni görmemende bana ağır gelmişti. Ama iyi ki beni görmezlikten geliyorsun. İyi ki... Ne de olsa kendimi unuturken yeniden önceliğim kendim oldum. Senin için savaşım bu noktada bitti İnci Demir. Artık benden güzel seveni bulmanı temenni ediyorum. Hayırlı bir hayatın olsun."
Ciddiyetle bakakaldı İnci. Onu sevmişti. Ona değer vermişti.
"Umarım seni unuturum Bulut. Seni unuttuğum andan sonra seninle ne ilgilenirim ne de değer veririm benim için bittin. Elveda bile demeyeceğim kadar uzaksın artık bundan sonra."
İnci söylediği sözlerden sonra dengesini kaybedip uçurumdan aşağı yuvarlandı.
Bir anda gözlerimi açtığımda ter içinde kalan bedenimi sakinleştirmeye çalıştım.
Bulutla onlarca rüya görmeme rağmen en kötüsünü görmek benim için acı vericiydi.
Bu aralar zaten iyi olmayan ruh halim daha da dibe batıyordu.
Ne zaman iyi oldun ki...
"Haklısın iç ses. İnci Demirin yüzü ne zaman güldü ki?"
