SLS #1: No Boyfriend Since Break ✔️

Chapter 28

Chapter 28

I never regret that I left him. I never regret that I choose myself than my love life. Self love is very important. There's nothing wrong on choosing ourselves.

Bakit ako magsisisi kung para naman sa sarili ko? Mahal ko si Zyair pero mas mahal ko ang sarili ko. I did choose the right path... i choose the right path for myself.

I never regret it. I'm still hurt to my decision but I never regret it.

"Alora..."

Napatingin ako sa aking likuran at nakita ko si Patricia kasama nito si Tina. Ngumiti ako sa kanila at tinapik ang bakanteng upuan sa tabi ko. Andito ako ngayon at Dainty's Club, bar counter. I decided to drink and hangout alone.

"You're back," she uttered.

"Yeah, last week lang," sagot ko at diretsang ininom iyong tequila shot.

"And wala kang balak sabihin sa akin— sa amin ni Tina," wika nito sa galit na boses.

"Tina? Bakit ko naman sasabihin sa kaniya? She's not even my friend, at hindi ko sinabi sa 'yo kasi hindi pa ako handa. I am not ready to see and talk to you." Nag-order ulit ako ng isa pang shot. Hindi naman ako madaling malasing kaya kahit ilang tequila pa ang iinumin ko ay makaka-uwi ako ng maayos.

"You already changed. I can't believe it!" she grunted. "Hindi na kita kilala, Alora."

Tumingin ako sa kaniya at pati na rin kay Tina. Mapakla akong ngumiti sa kanilang dalawa. "Yeah, I've changed but doesn't mean hindi na kita kaibigan—"

"Kaibigan? May kaibigan bang nang-iiwan? Sabihin mo nga sa akin, Alora may kaibigan bang gano'n?" galit na tanong nito.

"Mayroon! Iyang kasama mo!" buong tapang kong sagot sa kaniya. "Iniwan niya rin naman tayo diba? Bakit hindi ka nagalit sa kaniya noong iniwan niya tayo? Ha? Ang unfair mo naman, Pat... bakit nagalit ka sa akin noong ako ang umalis?"

"Kasi wala kang paalam."

A bitter laugh escape from my lips. "Bullshit! Bakit siya ba nagpaalam? At huwag mo akong husgahan, wala kang alam no'ng umalis ako. I'm just saving myself."

Ininom ko na iyong hawak-hawak kong tequila. Tumayo ako at iniwan silang dalawa ro'n.  Ang unfair niya! Sobrang unfair niya sa akin. Oo, iniwan ko siya—umalis ako na walang paalam but doesn't mean kinalimutan ko siya. She's still my bestfriend.

But I guess she already forget me. She will never forgive me easily. Pero pagdating kay Tina kaya niyang magpatawad agad. Ang unfair lang eh!

Sino ba naman ang hindi magagalit diba? Naiintindihan ko naman siya eh, nagalit din naman kasi ako kay Tina noong umalis ito. Pero may pinagkaiba kaming dalawa. Umalis ako dahil para sa sarili ko, si Tina umalis para sa pera niya— dahil utos ng Mommy niya. She cut her ties on me because I'm not rich, my wealthy life was gone. Tina chose her wealth than our friendship.

Nang makalabas ako sa Dainty's club ay napapunas ako ng luha ko. Umiyak pala ako nang hindi ko alam. Bakit ba ako umiiyak? It is because Patricia hates me? It is because my only bestfriend is angry.

Stop crying, Alora. Magiging maayos din kayo, she will understand why you left. Stop crying!

Huminga ako ng malalim at pinunasan ulit iyong luha ko na nagbabadyang tumulo.

Breathe in, breathe out!

"Everything will be fine, Alora. Stay calm and think what you should do to pleased your bestfriend, At isa pa huwag kang magalit kapag galit ang kaibigan mo— kapag galit si Patricia huwag ka rin sumabay,"I whispered into myself.