SLS #1: No Boyfriend Since Break ✔️

Chapter 9

Chapter 9

Buong akala ko ay nakalimutan ko na siya. Pero bakit? Bakit nang makita ko siya parang bumabalik lahat ng sakit at galit ko sa kaniya? I thought I alread— Yes, I already forget him. But on what he did to me? No way! Hindi ko makalimutan ang ginawa niya sa akin. Niloko niya ako... pinaglaruan. Never ko siyang mapapatawad sa ginawa niya sa akin. Imagine unang anibersaryo namin pero doon ko rin nalaman na may babae siya.

Trey, bakit ka ba kasi bumalik? Bakit pa kita nakita at ang masama pa ay sa coffee shop ko. Bakit?

"Ang lalim ng iniisip natin ah."

Huminga ako ng malalim bago binalingan ng tingin si Patricia na nakatayo sa pintuan ng opisina ko. I didn't notice that she's coming not until she spoke up.

"I saw him." Tinampal ko pa ang noo ko nang muli kong maalala ang mukha ni Trey. Ibang-iba na siya at wala akong pakialam.

"Who's him?" nagtatakang tanong nit Patricia. "Tama na ang blind items, Alora. Straight to the point!"

"I saw Trey he was—"

"Say what?" putol niya sa sasabihin ko. Isang matalas na tingin ang ginawad ko sa kaniya.

Kanina gusto niyang straight to the point ako, tapos ngayon? Puputulin niya?

She flashed a peace sign. "Sorry! Overwhelmed lang hihi."

Napailing na lang ako ng ulo. Hindi siya magiging si Patricia kapag hindi niya pinuputol ang sasabihin ko.

"So, ayon nga nakita ko siya kahapon. Nandito siya sa coffee shop bumibili at nagpapasalamat ako na hindi niya ako nakita," usal ko. Tumingin ako sa kaniya, nakaawang ang kaniyang labi. Tila ba ay hindi rin siya makapaniwala. I am too.

"Kung nangyari man na nagkita kami ay panigurado mangungulit iyon." I rolled my eyes when I saw a small smirks on Pat lips. "Don't be assuming, Alora. Malay mo may jowa na iyang makati mong ex-boyfriend."

"Whatever! You know what happened 3 years ago? Nagkita kami at alam mo kung ano ang ginawa niya diba? Palagi niya akong pinipiste" Tiniklop ko iyong folder na hawak-hawak ko kanina. "I'm just predicting on what will happen. I'm not assuming because I am just concluding."

Yes, dalawang taon pagkatapos ng break up namin. Nagkita kami sa isang mall, may binili ako para sa project namin at hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya ro'n. Also  after ng break up namin ay agad akong lumipat ng school na papasukan dahil nga hindi na kami mayaman. Nag-aral ako sa isang State University, nagtrabaho sa hapon para may pang-gastos ako sa araw-araw na gastusin namin ni Mommy.

Trey kept pursuing me. I'm always pushing him away to stay away from me. But he is persistent. He wants another chance from me. Pero hindi ko binigay iyon. Palagi ko siyang nire-reject dahil deserve niya iyon. Hangang sa may ginawa siyang hindi maganda. Sobrang napahiya ako nang mga panahon na iyon. So I decided na huwag ng magpakita sa kaniya at tuluyan ng lumayo.

Hindi ko akalain na makalipas ang tatlong taon ay makikita ko ulit siya. Nagbago ang postura ng katawan niya ngunit hindi ko alam kung nagbago rin ba pati pag-uugali na mayroon siya.

"A-alora."

I gulped. My whole body aquiver when I heard his voice again. Anong ginagawa niya ulit dito? Dahan-dahan akong umikot para tignan siya at nakatingin din siya sa akin habang nakaawang ang labi. May masayang aura na namumuo sa kaniyang katawan at makikita sa mga mata niya ang kasiyahan.

A bitter smile flashed on my lips. I saw him again. I saw the man who hurted me so much.

"What are you doing here?" I asked, bluntly and coldly.