SLS #1: No Boyfriend Since Break ✔️

Chapter 1

Chapter 1

Four years later...

  Life is  full of surprises. We don't need to cage ourselves from the past because life is changing and life must go on. We don't let our past ruined our future and present life.

"Alora!"

Napatingin ako sa entrada ng Blend and Sweetness Café, and there Patricia is. She's wearing a pink halter dress and a four  inch kitten sandal.

My left eyebrow raised the moment she arrived at my direction. "Dumating ka pa 'no? Sana hindi na lang."

"I'm sorry. Traffic sa EDSA," she explained before tapping my back.

Traffic sa EDSA? Ang sabihin lang niya ay natanghali siya ng gising.

Tch. Lulusot pa eh huling-huli ko na nga. Gadd! Napairap na lang ako sa hangin bago muling nagsalita.

"Take a sit, Patricia. I have something to tell you."

She just nodded his head. Naglakad na siya patungo sa bakanteng upuan na nasa harapan ko. Maarte itong umupo sa upuan na nagpainis sa akin. I hate the way she act. Alam naman niya kung paano ko linisin ang coffee shops ko pero mag-iinarte siya? Tch. She must be thankful because she is my bestfriend and the co-owner of this coffee shop.

"Huwag kang maarte, Patricia. Malinis lahat na nandito sa loob ng Blend and Sweetness Café."

"Shh masakit ulo ko, Alora. Please low down your voice," mahinang usal nito sabay hilot ng kaniyang sentido. Sa sobrang inis ko ay binigyan ko siya ng malakas na batok sa noo.

Sabi na e, uminom na naman siya kagabi kaya tinanghali ng gising. Sinabihan na ng huwag uminom pero ano ang ginawa niya? Uminom siya kagabi.

"Kaya pala... kaya pala late ka na. Sinabi ko naman sa 'yo na huwag kang uminom diba? Oh tignan mo? Late na naman tayo sa pakikipagkita doon sa engineer na sinasabi mo," iritang wika ko sa kaniya.

"Konti na lang naman iyong iniinom ko kagabi and it's a party!" Sabi nito sabay rolyo ng kaniyang mga mata.

"At isa pa pinsan ko naman iyong engineer na iyon, okay? There's nothing to worry." She take a zip on her brewed coffee. " Gusto mo... reto pa kita sa kaniya eh. He's hot, hand—"

"Walang may pakialam." Putol ko sa sasabihin niya sana.

Ano naman ang pakialam ko kung hot and gwapo ang engineer na 'to? Did I asked? I didn't ask. My business is my concerned not his engineer cousin.

"Ah! Wala pa lang pakialam ha. Kapag ikaw nahulog sa pinsan ko... magbabayad ka ng isang libo," nakangising turan nito.

"Bilisan mo na lang ang pagkakape diyan at para makaalis na tayo." Tiniklop ko na iyong mga files na binabasa ko kanina at nagsimula na rin inumin iyong black brewed coffee ko.

Hindi ako mahuhulog kanino man. Hawak ko ang puso at isip ko kaya hindi ako mahuhulog sa kahit sinong lalaki. I already promise to myself that I'll be no longer in relationship. I'm single yet contented on what I have right now. I'm alone but not lonely because I have family... a mother who will give me love and attention.

"Patricia  ano ba? Bilisan mo kaya 'no?!" Iritang singhal ko kay Patricia na ang bagal maglakad patungo sa isang building kung saan ang opisina ng pinsan niyang Engineer, Si Engr. Zyair Aeon Remington.

Patricia gasped. "Hindi ka naman excited na makita ang pinsan ko, diba? Kaya huwag kang excited dahil makakahintay ang lalaking iyon."

"Still, it's unprofessional!" I exclaimed.