SLS #1: No Boyfriend Since Break ✔️

Chapter 13

Chapter 13

Andito ako ngayon nakatayo sa side ng pool. Nakatanaw ako sa tubig at tinitignan ang sariling reflection. Walang emotion ang aking mukha at mula kanina ay nanatili itong blanko. I'm calm but deep inside I want to burst out in frustration. Gusto ko magwala at sigawan siya pero natatakot ako sa magiging reaction ni Mommy kapag nalaman niyang ex boyfriend ko ang lalaking 'to.

"What are doing here, Trey?" malamig at walang ganang tanong ko. "You shouldn't come here in the first place."

"I'm here to talk with you, Alora. I want to talk about us," he sofly said.

"But there is nothing about us, Trey. The day you fooled me, and the day you chose that girl over me... we're already done." I let out a deep sigh. "Stop hallucinating that we're still together because we already done."

"A-alora..."

"Kaya paano mo nagawang humarap sa akin ngayon at para hingin sa akin na mag-usap tayo. After what you did to me?" May halong panunumbat sa boses ko. Humarap ako sa kaniya at pinanatili ang blankong expression. "You think, I will forget what happened in the past? Do you think I will forgive you easily? Then, let me burst out that bubble inside your head because I will never forgive you."

"Alora, please! Talk to me." He begged.

I slowly shook my head. "No! Makakaalis ka na and don't ever come back  here, Trey."

"No. I won't."

"Yes, you will. Get out! I don't want to see you again." 

"Alora-"

"Get out Trey!" I shouted from the top of my lungs. Isang matalas na tingin ang binigay ko sa kaniya. Tinuro ko iyong main door na nakabukas na para sa kaniya. "Umalis ka na! Alis! Ayaw kitang makita at maka-usap."

"Alora, anong ugali iyan? Ganiyan ka ba kuma-usap sa isang bisita?" tanong ni Mommy mula sa likuran ko.

"He's not a visitor, Mom," I replied. "What are you waiting for, Trey? Aalis ka ba or ako mismo ang hihila sa iyo palabas... you choose."

"Tita, aalis na ako. Pasensiya na po sa abala. Alora-"

"Go! I don't care!"

Katulad ng sinabi ko ay naglakad na siya papaalis ng pool area. Napa-upo ako sa upuan na naririto sa pool. Napabuga ako ng malakas na hangin at pinapakalma ang sarili.

How could he?

Literal na makapal ang mukha niya. Sobrang kapal at gusto ko na siyang sapakin sa sobrang kapal. Nakakainis siya... nakakabanas.

"What kind of behavior is that, Alora?" Mommy asked from behind. "I did not raised you to be like that."

I let out a sharp sigh. "He's... he's my ex boyfriend, Mom. He is the one who hurted me."

Napatahimik si Mommy sa aking likuran habang ako ay napabuntong hininga na lang. Pinaglalaruan ko ang aking mga daliri habang nakatingin sa pool.

"I'm sorry hindi ko sinabi sa iyo, Mom. Wala naman akong balak sabihin sa iyo na siya ang nanakit sa akin... na siya ang dahilan kung bakit hangang ngayon ay takot akong magmahal ulit. Binigyan niya ako ng karanasan na kailanman ay hindi ko malilimutan. He cheated in front of me."

"Alora..."

"I want to be alone for now. Can you leave me? Or Can I leave now?" I asked.

"I will leave you here, Alora so that you can think."

I just nooded my head for an answer. Narinig ko ang paglalakad ni Mommy paalis ng pool. Isang marahas na hangin ang kumawala sa akin.

I have no choice but to tell her the truth. I do not hate my mother. Although, I expected her to be mad at me because of my behavior earlier. I know I was being bad and my bitchy attitude are slowly showing. I just can't stop myself... hindi ko kayang pigilan ang sarili ko na magalit sa taong nanakit sa akin.

I already move on but I can't forgive him. I really can't. My heart telling me that he doesn't deserve my forgiveness. He hurted me, he fooled me and he cheated in front of me.

Huminga ako ng malalim at tumayo na. Nagsimula na akong maglakad papasok sa loob ng living room. Dumaan muna ako sa kitchen para uminom ng tubig. Kailangan ko ng tubig dahil hangang ngayon ay nanginginig pa rin ang sistema ko sa galit kay Trey.

Binuksan ko ang refrigerator para kuhanin iyong pitchel na may lamang tubig. Nagsalin ako sa basong hawak-hawak ko na nakuha ko sa lalagyan ng mga baso. Dalawang basong tubig ang nainom ko. Pagkatapos kong uminom ng tubig ay isang marahan na paghinga ang aking pinakawalan.

"So, Trey is your ex boyfriend?"

Napalingon ako at agad na kumunot ang noo ko habang nakatingin kay Natalia. Naging isang linya ang aking kilay at mas lalong kumunot ang noo ko nang makita ko ang unti-unting pagkurba ng kaniyang labi.

"Alam ba ni Zyair ito, Alora? O May balak ka bang sabihin sa kaniya?" she asked me sarcastically.

I rolled my eyes. "I don't need to tell him about my past, Nat."

"Bakit hindi mo balikan si Trey." She suggested.

"Bakit ko naman siya babalikan? Tanga lang ang gumagawa no'n," sagot ko. "Hindi ka pala pumasok. Feeling CEO ka girl?"

Tumaas ang sulok ng kilay ko nang umiling-iling siya habang may ngisi sa labi. "Nope but I am soon to be CEO."

"Then, goodluck sa panaginip mo. Hindi ka uunlad kung tatamad-tamad ka." Naglakad ako patungo sa kaniya at tinapik ang kaniyang balikat. "By the way,  Zyair is all yours."

Agad na akong naglakad palabas ng kitchen pagkatapos kong sabihin ang mga katagang iyon. She heard me, Zyair is all hers. I want us to be close to each other. Gusto kong mapalapit ako sa kaniya at iyon ang paraan ko para maging mabuti kami sa isa't isa.

In the first place, Zyair is not mine. I didn't owned him and I have the right to dump him. I want to choose my family over someone that might hurt me in the future.

Alam kong sobrang duwag dahil hindi pa nga nagsisimula ay sumusuko na agad. You can't blame me because I am just protecting myself from pain. I don't want to lost myself, my inner peace again. Pagod na akong mawala ulit at pagod na akong hanapin iyong sarili ko na matagal kong binuo at hinanap.

Patricia told me this line, You are not lost because You are just wandering. You're just fixing yourself, exploring other paths and experiencing some knowledge to know. You are not lost because you were just hurt. Tuwing babalik ka sa nakaraan ay nasasaktan ka at masasaktan ka talaga. It is okay to change your personality because it is normal. People change because of pain they felt, the experience they have been through. Always remember, you're not lost because you are just wandering.

She had a point. I'm totally lost. I tried to find myself again but I end up hurting my feelings... myself. Tuwing binabalikan ko iyong nakaraan ay hindi ko mapigilan ang puso ko na masaktan. Siguro... siguro hindi ko lang matanggap na niloko niya ako, na pinagpalit niya ako sa iba.

I'm always asking myself that Am I enough? Why he cheated on me? Why he find another woman to feed his needs... to fullfil his needs. Maybe, I am not enough?