SLS #1: No Boyfriend Since Break ✔️

Chapter 20

Chapter 20

Four months later....

"Congratulations!"

It's been four months and my new branch of Blend and Sweetness Cafe has been open, today is the opening day. I heard a lot of congratulations from my mother, friends and last from everyone.

Ang kanilang pagbati sa akin ay para musika sa aking tinig. Masaya at higit sa lahat nakakagaan ng loob.

"Omg! Is that Zyair?"

Napatingin ako sa taong naglalakad papasok ng hall. He was wearing a black american suits with shades on his eyes. I can't stop myself but to stare him.

I can't believe it that his coming. Well, hindi namam niya sinabi na hindi siya darating. After all I owe him a lot. Because of him, napatayo ito, kung hindi dahil sa kaniya walang ika-limang branch ng Blend and Sweetness Cafe.

Napabaling ang tingin ko kay Patricia nang sikuhin niya ako sa gilid. My forehead crest as I stared on her. "Masakit!"

"Masasaktan ka talaga kapag pinagpatuloy mo iyan."

Mas lalong kumunot ang noo sa kaniyang sinasabi. Naging isang linya ang mga kilay ko nang mapagtanto ko kung ano ang ibig niyang sabihin.

"I was just looking at him, Patricia. Stop being obsessed to your cousin..." I rolled my eyes. "At isa pa, may date ako ngayon."

"Obsessed? Siraulo ka ba? Ha?" Naiinis nitong usal.

Slowpoke.

"I didn't say that you're obsessed to your cousin. I was saying stop that, I don't like your cousin. I already forget my feelings towards him," I uttered.

She gasped in amusement. "Really? Forget? Hindi na gusto? Parang hindi umi—"

"Shut up! Don't you dare finish your sentence, Patricia!" I warned her. "I told you that don't say any bad words..."

Mabilis kong ininom iyong wine na hawak ko. Napasinghap ako ng hangin ng magdikit ang balat naming dalawa ni Zyair. Lumayo ako ng konti sa kaniya at umayos ng tindig. Pinanatili kong walang emosiyon ang aking mukha habang nakatingin sa kaniya at siya naman ay gulat na nakatingin sa aking mga mata.

I raised my brows on him.

He looked away and cleared his throat. "I've change my mind, so I came here to party."

I slowly nooded my head. "Enjoy the party before it's OVER."

Sinadya ko talagang idiin ang salitang over dahil iyon naman talaga. Magsaya siya hangang gusto niya bago pa matapos ang lahat. Himala nga na hindi niya kasama iyong girlfriend niya, Natalia.

"Yeah, I really need this. Thank you for inviting me." He smiled after he said those words. I just nooded my head.

Tinalikuran ko na siya at hinila papaalis si Patricia sa puwestong iyon. I can't stand behind him or to see him virtually.

"Gaga! Ang plastic mo!" singhal nito sa akin. "Anong ugali iyon ha? Alora, anong ugali iyon?!"

"Malamang ugali diba? Anong gusto mong gawin ko? Yakapin siya, halikan siya? Mag-isip ka nga. We are not in good terms, Patricia... remember that."

"Kasalanan mo naman kung bakit siya nawala sa iyo," usal nito na may halong panunumbat. Hindi na ako sumagot pa dahil tama naman siya na kasalanan ko.

It's my fault. I pushed him away from me that's why he's gone. Wala na siya sa piling ko at walang Zyair na naghahabol sa akin. Iyong Zyair na palagi akong dinadalhan ng bulaklak noon, iyong Zyair na nanunuyo at ipinagpipilitan iyong sarili. Pero iyong Zyair na iyon ay wala na... tinulak ko papalayo at nang wala na siya ay nagsisi ako. Nasasaktan ako sa sariling kong desisiyon.