အလျင်စလို သိမ်းမိသလို ဖြစ်သွားတဲ့ ဇာတ်သိမ်းကို ပြန်လည် ပြင်ဆင်ထားခြင်းပါဗျ နောက်ထပ်တစ်ပိုင်းထပ်တိုးသွားပါမယ် (၄.၁၀.၂၃)
အလ်င္စလို သိမ္းမိသလို ျဖစ္သြားတဲ့ ဇာတ္သိမ္းကို ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ထားျခင္းပါဗ် ေနာက္ထပ္တစ္ပိုင္းထပ္တိုးသြားပါမယ္ (၄.၁၀.၂၃)
Unicode
ဆေးရုံ အဆောက်အအုံကြီးအတွင်းသို့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်
ဝင်လာသည့် လူနာစင် နှစ်ခုထက်မှာ
မေ့မြောနေကြသည့် ခန္ခာကိုယ်နှစ်ခု။
" ခွဲစိတ်ဖို့အတွက် လူနာရှင် လက်မှတ်လိုတယ်၊ လူနာရှင်က ဘယ်သူလဲ "
" လူနာရှင်ရှိလား လူနာရှင်ရှိလား ခွဲစိတ်ဖို့အတွက် လူနာရှင် လက်မှတ်လိုနေတယ်"
ပြိုင်တူထွက်လာကြသည့် စကားသံနှစ်ခု။
ဖိုးသူတို့ မြေးအဖွား ခေါင်းခဲရတော့သည်။
နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ လူနာရှင်တွေက ခွဲစိတ်ခန်းထဲက သူတို့နှစ်ယောက်ကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေသည်လေ။
ထိုစဉ်
" သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ မိဘတွေပါ "
" နှစ်ယောက်လုံးလား "
" ဟုတ်ပါတယ် "
" ဒါဆို ဒီဘက်ကို တစ်ယောက်လာပေးပါ "
တစ်နာရီခွဲမျှ ကြာပြီးနောက် ထိခိုက်မှုနည်းသည့် မြေ့နင်းခ ခွဲခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်။ ထိုအခါမှ သူ၏ မိဘနှစ်ပါးလုံး စိတ်လျှော့နိုင်တော့သည်။ သို့သော်လည်း မိုးမိရက်ခတစ်ယောက်ကျန်နေသေးသည်။
" ဒါဆို ကျွန်မတို့ လိုက်သွားပြီနော် "
" ဟုတ်ကဲ့ဟုတ်ကဲ့ "
ဒေါ်ရွှေ နားလည်ပါသည်။ မည်သူမဆို ကိုယ့်သွေးသားအရင်းကိုဘဲ ပိုဂရုစိုက်ကြမည်လေ။
ခွဲစိတ်မှု ကြာမြင့်ချိန် နောက်ထပ် နှစ်နာရီ ၊ သုံးနာရီ ၊ လေးနာရီ ၊ ငါးနာရီ...။ နောက်ဆုံးတော့ ခွဲခန်းထဲမှ ထွက်လာနိုင်ခဲ့ပြီ။
နည်းနည်းလေးဖြစ်ဖြစ် နောက်ကျပြီး ရောက်လာရင် ဦးနှောက်အတွင်း သွေးယိုစိမ့်မှုဖြစ်ပြီး ကိုမာဝင်သွားနိုင်သည်ဟု ဆရာဝန်ကြီးက ပြောသည်။
YOU ARE READING
UM (Completed)
RandomWarning ( Included abusive content!!!) Total Episodes-43 (Completed) Start date-Oct 6.2021 End date-Feb 21.2022 To finish this story , I spent 4 months , 2 weeks and 1 day. Unforgettable memories [မေ့ဖျောက်ချင်မိ] မိုးမိရက်ခ×မြေ့နင်းခ ( Married) လူန...
