Unicode
" ဦးနေကို အဆင်သင့်ပြင်ထားခိုင်းလိုက်နော် ညီ၊
ကိုကြီး နာရီဝက်လောက်နေရင် ရောက်မယ် "
" ညီ စောင့်နေမယ် "
သူ့ဘက်မှ အရင် ဖုန်းချလိုက်သည်။
" ဦးနေ ကိုကြီးက အဆင်သင့်လုပ်ထားပါ ၊ နာရီဝက်နေရင် ရောက်မယ်တဲ့ "
" ဦးနေ အကုန်သိမ်းဆည်းပြီးသွားပြီ ၊ သားကိုကြီးကို စောင့်နေရုံပဲ "
သူလည်း ဆေးရုံအဝတ်အစားကနေ ပုံမှန်အဝတ်အစားကို ပြန်လဲပြီးသားဆိုတော့ စောင့်နေရုံပင်။
ဆေးရုံဝန်းအကျယ်ကြီးအား အခန်းရှိရာအပေါ်ထပ်ကနေ မြင်နေရသည်။ သစ်ပင်ကြီးအောက်က မြက်ခင်းပြင်နှင့် ခုံတန်းလေးတွေ။
" ဦးနေ သား ဆေးရုံဝန်းထဲ ခဏ ဆင်းဦးမယ် "
" ဪ အေး သွားမယ်လေ လာ "
" ရတယ် ဦးနေ ၊ သား တစ်ယောက်တည်း သွားချင်လို့ "
ခြေလှမ်းများသည် အရိပ်ကောင်းကောင်းရသည့် သစ်ပင်ကြီးဆီ ဦးတည်သည်။ ဘေးတွင်လည်း ဆိုင်းဘုတ်ပြားလေး ထောင်ထားသည်။
အကိုနှင့် စတွေ့ခဲ့သည့် နေရာလေး...။
ဆယ်မိနစ်ကြာမျှ ထိုင်နေပြီးနောက် အခန်းသို့ ပြန်ရန် ထလိုက်သည်။
သစ်ပင်ကြီး၏ ကိုယ်ထည်အလယ်ပိုင်းတစ်နေရာကို လက်ချောင်းထိပ်လေးများဖြင့် အထက်မှ အောက်သို့ ရွေ့လျားလိုက်သည်။
ပြီးနောက် စိတ်ထဲကနေ ရေရွတ်လိုက်သည်။
' သိပ်မကြာပါဘူး ငါနေကောင်းရင် ပြန်လာခဲ့ပါ့မယ် '
ထို့နောက် လှည့်အထွက် မြင်လိုက်ရသည်က လူနာဆောင်အဆောက်အအုံရှေ့က ပင်မဆေးရုံအဆောက်အအုံဝင်ပေါက်ကနေ ထွက်လာသည့် လူနှစ်ယောက်။ နည်းနည်း အလှမ်းဝေးသည်ဆိုပေမယ့် သူ့နှလုံးသားမှာ သေချာပုံနှိပ်ထားသည့်သူ ဖြစ်တာကြောင့် မည်သူမှန်း အတပ်သိပါသည်။ ချစ်ရသူနှင့် သူ့သက်ဆိုင်သူပါ။
ဆေးရုံကို ဘာအကြောင်းရှိ၍ လာကြလည်း မသိပေမယ့် ရယ်ရယ်မောမောနှင့် ထွက်လာကြသည်ကိုတော့ မြင်နေရသည်။
YOU ARE READING
UM (Completed)
RandomWarning ( Included abusive content!!!) Total Episodes-43 (Completed) Start date-Oct 6.2021 End date-Feb 21.2022 To finish this story , I spent 4 months , 2 weeks and 1 day. Unforgettable memories [မေ့ဖျောက်ချင်မိ] မိုးမိရက်ခ×မြေ့နင်းခ ( Married) လူန...
