The Bitchy Gangster Queen

Chapter 11 ♚

♛ The Bitchy Gangster Queen 11 ♚

MAXXINE

Spell awkward.

K-A-M-I.

Kasama namin kumain ngayon ang mga bagong nakilala ni Queen kahapon. Nasa harapan namin sila at nasa iisang table kami.

I actually knew some of them. The two are also models... but we’re not close and this is the first time I got to face them.

Silence. That’s how I describe our situation right now. Wala yata silang balak mag salita. Mag tititigan lang.

Tahimik lang ang lahat habang kumakain. How did we end up to this? We just entered cafeteria a little while ago when someone called Queen— that’s them, asking us to join them. Pumayag naman si Queen kaya sumunod lang din kami. But why the heck are they silent? Madaldal ako pero wala akong masabi tangina ang awkward kasi.

Bigla akong nakaramdam na para bang may nakatingin sa’kin maliban sa mga taong pinagchichismisan kami kaya nag-angat ako ng tingin.

And there, I saw him staring at me. Isn’t that rude? I mean I don’t mind but I’m eating so I’m a bit conscious about my looks. What if a sauce suddenly drip? That would be embarrassing.

I stopped eating and stared back at him. I saw amusement in his eyes. Then he suddenly smiled and winked at me.

I almost choke. Fuckin' sh— bakit ang gwapo?!

Agad akong napabalik ng tingin sa kinakain ko. Pakiramdam ko nag-iinit ang pisngi ko. Good thing I let my hair down today so my cheeks are somewhat hidden especially when my head’s low.

Nag patuloy nalang ako sa pagkain. I wanna curse at myself. Anong nangyayari sayo, Max?! You shouldn’t be feeling this.

Playgirl ka. Playboy siya.

Hindi ibig sabihin na may similarity kayo ay meant to be ka na sa kaniya. You’re just going to break each other’s heart.

SCARLETT

Ang awkward. Kung kailan kailangan ang kaingayan ng mga bruha at hudas na 'to tsaka pa sila natahimik. Ngayon pa nag kahiyaan?

Itong mga bruha, ngayon lang naging tahimik sa talang-buhay ko na kasama ko sila maliban nalang kapag kailangan talaga mag seryoso lalo na sa mga bagay paukol sa gangster world. Ito namang mga hudas, parang kahapon lang ang iingay bakit parang nasaniban ng anghel?

Hindi ako makakain ng maayos. Ramdam ko ang mga tingin niya sa'kin. Siguro naman limot niya ang nagawa kong kalandian kahapon? Pero syempre hindi 'yan.

Nag-angat ako ng tingin at sinalubong ang tingin niya. Nakita ko rin na tapos na pala siyang kumain. Ubos na. Hayup ang bilis.

Nakatitig parin siya at hindi manlang nag-abalang mahiya o umiwas nang taasan ko siya ng kilay. Madali kong tinapos ang pagkain at sumandal sa upuan. Matapang kong sinalubong ang mga tingin niya habang pinag ku-krus ang mga braso.

He wants staring contest? Game on.

1… 2… 3…

Until my counts reached at 119… 120… 121…

I saw how his eyes teared up because of sting but he still didn’t wanna lose. I smirked. Sorry not sorry, but I invented staring contest duh.

At sa wakas! Nag-iwas narin siya ng tingin habang pumipikit-pikit. Pigil akong matawa.

Ha! I won!

Bigla siyang tumingin ulit sa'kin at walang pasintabing kumindat. I almost flipped from my seat good thing I was composed, but my heart definitely flipped.