((Zawgyi))
အပိုင္း (၂၆)
ေရွာင္က်ိဳး
👾👾👾
"အရမ္းေကာင္းတယ္၊ ဒီေန႕ ၿမိဳ႕ထဲကိုေလွ်ာက္လည္ျဖစ္တယ္။"
႐ႊီခ်န္ရန့္က ၿပဳံးလိုက္သည္။
"ဒီဘက္မွာ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုရွိတယ္။ မနက္ျဖန္က်ရင္ သြားလည္မလို့္"
႐ႊီခ်န္ရန့္က ထပ္ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါနဲ႕၊ ငါ ဘယ္ေတာ့ျပန္လာျဖစ္မယ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူး။ အဲ့ေတာ့ မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာက် မင္းဆီကို တံဆိပ္ေခါင္းေတြ ပို႔ေပးရမလား?"
"ရတယ္ရတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ မေလာပါဘူး"
က်န္းလင္က ခ်က္ခ်င္းေျပာလိုက္သည္။
"တကယ္လို႔ မရီးျပန္လာဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာေနာ္၊ ကြၽန္ေတာ္ လာႀကိဳမယ္!"
"ေကာင္းၿပီ"
ဖုန္းခ်ၿပီးေနာက္ ႐ႊီခ်န္ရန့္သည္ တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားကို စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားလိုက္ၿပီး အရင္ အနားယူလိုက္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္ေရာက္ေတာ့ ႐ႊီခ်န္ရန့္ အေစာႀကီး နိုးလာသည္။ သူက ခ်င္က်ိဳးဆီ မက္ေဆ့ခ်္ပို႔လိုက္ၿပီးေနာက္ ဘုရားေက်ာင္းသို႔သြားရန္ ျပင္လိုက္သည္။
မသြားခင္မွာ ႐ႊီခ်န္ရန့္က အစာေျပစားစရာႏွင့္ ေသာက္ေရတို႔ကို ျပင္ဆင္လိုက္ၿပီး ေက်ာပိုးအိတ္ကိုယူကာ ထြက္လာခဲ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ ဆိပ္ခံတံတားတြင္ ဆုံၾကသည္။ ႐ႊီခ်န္ရန့္ေရာက္သည့္အခ်ိန္၌ ခ်င္က်ိဳးက ထိုေနရာတြင္ ေစာင့္ႏွင့္ေနသည္။
ခ်င္က်ိဳးသည္လည္း ေက်ာေပၚတြင္ အိတ္တစ္အိတ္လြယ္ထားကာ ႐ႊီခ်န္ရန့္ကိုျမင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း လက္ေဝွ႕ယမ္းျပသည္။
႐ႊီခ်န္ရန့္က သူ႕ဆီ သြားလိုက္ၿပီးေနာက္ သူတို႔ႏွစ္ဦးသား ေတာင္ေျခသို႔ အတူ လမ္းေလွ်ာက္သြားၾကသည္။
"သူ႒ေးေလး၊ ဒီဘက္မွာ ျဖတ္လမ္းရွိတယ္၊ အဲ့ဒီကေန ေတာင္ေျခကို တန္းသြားလို႔ရတယ္။"
ခ်င္က်ိဳးက ႐ႊီခ်န္ရန့္ကို ဦးေဆာင္ကာ ျဖတ္လမ္းမွတဆင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားမ်ားထဲမွ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ႏွင့္ ေခၚေဆာင္သြားသည္။
YOU ARE READING
အစားထိုးခံရှိုေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)
Romanceအစကတော့ Description လေးတွေပဲ စုပေးမလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါလေးကို သဘောကျကြတယ်ဆိုလို့ ဆက်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ [အစားထိုးခံ၊ ထားရာနေစေရာသွားဘဝကနေ စွန့်ခွာခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက ဂရုစိုက်မှုကိုပြန်ရတဲ့အခါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နိုင်ဦးမလားဆိုတာကို တူတူ ဖတ်...
