CROWBONES | txtzy

ONSE

｡˚⛓˚｡⋆. DIOR

FLASHBACK

"Siya siguro ang pumatay kina Yves at Achilles!" Sigaw ng isang estudyante. "Sabagay criminal ang mga magulang! Tingnan mo, ninakaw pa ang school funds!"

"O kaya galit siya kay Yves!" Bulyaw ng isa pa. "Malandi 'yan e baka type si Achilles!"

Patuloy lang akong naglalakad at isinuot lang ang hoodie at airpods ko para hindi na sila marinig. Bigla ko lang naramdamang nasa sahig na ako nang may babaeng bumunggo sa akin.

"Shit, I touched a criminal!" The girl hissed and looked at me disgustingly. "Thief na nga, mamamatay tao pa!"

It felt new.

Sanay akong masabihang malandi or prositute but never a criminal. Alam kong hindi makatarungan ang akusahan ako nang ganoon-ganoon na lamang pero wala, e. Mahirap maging ako. Napangiti nalang ako nang mapait sa sarili ko.

"Wala ka nang pwesto rito, Aurea." Napapikit ako nang mariin nang tawagin nito ang apelyido ko. "You're a nobody now."

The irony of this whole situation was that sila ang pumipilit na makasama ako before at nagpapareto pa sa mga kaibigan kong lalaki. Now, I just felt so lost. Everyone was against me na para bang ako ang automatic na may kasalanan ng lahat.

"Nakakadiri ka, you know that?" Tanong sa akin ng babaeng katabi nito at inilayo nang onti ang bumunggo sa akin.

"I don't even know bakit ka natanggap in this university in the first place." Umirap sa akin ang isa pang babae. "You're just trash here. You never should have been alive."

Alam ko. Hiniling ko rin 'yon nang ilang beses. Pinagtangkaan ko na rin ang buhay ko noon pero ang daya ng mundo. Ayaw akong paalisin.

Nakilala ko ang mga kaibigan ko... siya... kaya ayon, kahit masakit, nandito pa rin ako.

Maglalakad sana ako palayo nang may humila sa buhok ko. Gusto kong lumaban pero wala akong lakas. These days were draining me. Kahit ano namang gawin ko, walang mangyayari. My problem was still existing kahit labanan ko siya.

"Aalisin niyo 'yang kamay niyo o isusumbong ko kayo sa principal?" Napalingon ako nang makita si Apollo na may hawak na cellphone. Vini-videohan ata ang pangyayari. Hermés was beside him.

"We can also sue you," dagdag ni Hermés kaya binitawan ako noong babae.

"Thanks." Ngiti ko sa mga kaibigan ko at naglakad papalayo. I knew that they were following me but I did not care. Simula noong naakusahan ako, they refused to leave my side. Kailangan ko raw ng backup lagi.

Sana hindi nalang nila ako tinulungan.

I did not even know if I deserved it or not.

END

- -

Naramdaman kong may yumugyog sa akin kaya nagising ako. It was Prada. Napansin kong nakatali ang mga kamay namin sa chains at may metal collar pa rin kami.