CHAPTER 47

1.1K 39 32
                                    

"The flowers..." para akong natigilan sa narinig ko. Flowers? "I gave you flowers. Nadeliver 'yon sayo sa office niyo kanina after lunch. Hindi ko lang sinabi na may dadating na delivery para sayo because I want it to be a surprise." Stell said.

Tangina...

"It was from you?" I asked a bit nervous. Shit, baka magalit siya! Kung kailan naman okay na kami saka pa may mangyayaring ganito.

"Yes..." he said. I bit my lower lip as I avoided my gaze at him. My hands turned into fist as I remember what happened earlier. "Bakit, may iba pa bang nagbibigay sayo ng ganon? Is someone making a move on you?"

I got chills by Stell's voice.

Dahan-dahan akong napatingin sakaniya tsaka umiling-iling. Inilapit ko ang kamay ko sa kamay niya pero inalayo niya iyon.

"I'm sorry... I..." I got hesitant to say the truth, but I have to... "I threw it away..." I said in a low voice.

"Vera naman!"

Napayuko ako sa mahinang pagsigaw niya. But I immediately looked back at him.

Humigpit ang hawak niya sa manibela. His jaw clenched as he stared at me annoyed.

"I thought it wasn't from you kaya hindi ko tinanggap at tinapon ko nalang..." sabi ko. I sighed frustatedly as I looked outside. "That man is really getting into my nerves." mahina pero gigil kong sambit.

Bwisit na Calvin na 'yon. Maybe that's the reason why he can't look at me directly. Because he lied that the flowers was from him when in fact, it was from Stell.

"Hey, I'm really sorry..." I said softly as I faced Stell again and touched his arm.

"Sino?"

Agad kong nakuha ang tanong niya kaya agad din naman akong sumagot.

"It's my officemate. Bago lang siya. But I'm telling you, he's nothing to me. Kaya nga hindi ko tinanggap yung bulaklak kasi akala ko galing sakaniya." pagpapaliwanag ko pa.

"Hindi ba niya alam na may anak ka na?" tanong pa niya ulit.

"He knew. I told him the first time he talked to me. Siya lang itong nagmamatigas at lapit pa rin nang lapit sa akin." I explained again.

"Well, better tell him also that you already have me." Stell said.

After that ay hindi na siya nagsalita pa. I tried to talk to him but he's not responding so I just shut my mouth. Nagdrive lang siya papunta sa school ni Elli at nang masundo na namin si Elli ay tsaka lang siya nagsalita. Then he acted next like nothing, parang wala kaming napag-usapan na kung ano. Maybe because he don't want our daughter to notice it kaya ganon nalang din ang ginawa ko. We just acted normal.

Agad na niya kaming inuwi sa bahay at hindi na kami pumunta pa sa kung saan-saan. Mabuti na rin iyon para makapagpahinga na kami at di na masyadong mapagod pa.

Kinagabihan ay umalis si Stell. I thought he's not going to stay even though Elli asked him but he came back after a few hours. Iyon nga lang, medyo nakainom siya.

"Ba't ka ba uminom?" medyo naiinis kong tanong sakaniya habang paakyat na kami sa kwarto ko. Tulog na si Elli pero bumalik pa rin siya dahil sinabi niyang magsstay siya rito. "Ayaw ni Elli na may nakikitang ganyan dito sa bahay. Magtatampo 'yon sa'yo kinabukasan kapag napansin niyang may hangover ka." panenermon ko sakaniya.

Well, ganon si Elli. Kaya nga hindi na ako gaanong umiinom kagaya ng dati dahil nagagalit at nagtatampo si Elli kapag nakikita niyang lasing at nakainom ako.

"Shut up, I'm not that drunk." Stell said as we entered my room.

Pagkalock na pagkalock ko ng pinto ay agad niya akong pinaharap sakaniya. He pinned me on the wall before crashing his lips into mine.

Desired LoveWhere stories live. Discover now