Desired Love

CHAPTER 15

Nagbibihis na ako nang may marinig akong boses sa ibaba na kausap ni Stell. A woman own that voice so my brows furrowed. Hindi naman niya girlfriend 'yon ano? Kasi sinabi mismo niya sakin na wala siya non bago pa man 'tong deal na 'to.

Imbis na agad akong lumabas ng guest room ay naupo muna ako saglit sa kama. Magdidilim na rin kaya kailangan ko nang umuwi.

Stell let me borrow one of his shirt. Mabuti nalang at nagawan ko pa ng paraan kaya hindi 'yon nagmukhang baduy sa akin.

Napatingin ako sa pinto nang bumukas iyon at pumasok si Stell. But now he looks uneasy kaya nagtaka ako.

Tumayo na rin ako tsaka umayos para magpaalam na sakaniya.

"I'm going—"

"Wait, wait." mas lalong nagtaka lang ako. He even stopped me by grabbing my arm nang akmang bubuksan ko na ang pinto para makalabas ako. "I'm sorry. I mean, go. Bilisan mo lang. Susundan nalang kita sa labas." he said.

Saglit pa akong napatitig sakaniya dahil sa pagtataka pero kalaunan ay dahan-dahan nalang akong tumango.

"O-Okay." I said.

He just nods his head too atsaka siya na ang nagbukas ng pinto para sakin. He roamed his eyes around first before giving me a way para makapaglakad na ako.

Pababa na sana ako ng hagdan nang isa sa mga kwarto ay bumukas at iniluwa non ang isang babaeng may edad na. Parehas pa kaming nagkagulatan kaya napatigil pa ako sa paglalakad.

"Who are you? What are you doing at our house?"

Shit. I didn't get to answer her immediately because he also called Stell's name after.

"Stellvester!"

Then I heared footsteps coming near us. Alam kong kay Stell 'yon, I even heared him cussing words.

"Sino 'yang babaeng 'yan, Stell?" the woman asked Stell.

Bahagya akong nagtago sa likod ni Stell. Gosh, nakakahiya 'to. Baka Nanay niya 'to.

"Don't mind her, Ma. Paalis na rin po siya, diba?" sambit ni Stell tsaka tumingin sakin nang makahulugan.

I immediately nodded as I smiled awkwardly at her Mom.

"Y-Yes po, paalis na rin po ako." sabi ko.

Kinuha ni Stell ang palapulsuhan ko tsaka hihilahin na sana niya ako para makababa na kami nang pigilan kami ng Mama niya.

"Ba't mo naman paaalisin, Stell? Wala ka bang balak ipakilala siya sakin?"

I suddenly get nervous. Akala ko ba walang tao rito?

Stell sighed before facing her mother.

"She's Vera, Ma, she's a friend." Stell said. "Vera, she's my Mom."

I smiled a little and bowed down my head a bit. "Vera Ashley Sanchez po." I said, introducing myself.

A smile suddenly formed on Stell's Mom's lips. Bahagya lang akong nagulat nang lumapit siya sakin tsaka bumeso.

"If you'll excuse her, Ma. Vera needs to go home, it's getting dark outside."

"Okay, okay." nakahinga ako nang maluwag dahil doon.

Sinundan kami ng Mama ni Stell hanggang sa makababa na kami. Tuluyan na sana akong aalis pero nagsalita ulit yung Mama ni Stell.

"Drive her home, anak. Ikaw na rin nagsabi, nagdidilim na sa labas."

Bahagya pang nanlaki ang mga mata ko pero hindi ko nalang ipinahalata tsaka ako nagsalita.

"Okay lang po, wag na po." sabi ko.