Desired Love

CHAPTER 44

I heared a little noise outside of the room but I just ignored it. I'm still sleepy at parang gusto ko nalang humiga buong araw. Pero bigla kong naalala na wala nga pala ako sa bahay kaya agad akong napabangon mula sa pagkakahiga.

I roamed my eyes around Stell's room. Wala na sila rito sa loob. I checked the time on my phone and it's already quarter to eight. It's Saturday to day and Elli have no classes samantalang ako ay hindi muna papasok, ayoko pa, magpapalipas muna ako.

Lumabas na ako ng kwarto at naabutan ko si Stell na naghahanda na ng breakfast habang si Elli naman ay pinapanood ang kilos niya. Hindi pa nila ako napapansin kaya tumigil muna ako saglit para pagmasdan sila.

"Daddy, love mo po ba ako?"

I made a questioning look when I suddenly heared Elli asked Stell a question. Anong klaseng tanong ba 'yon?

"Ofcourse." Stell said as he chuckled a little. "Why did you ask?" he asked back.

Nagsalita naman ulit si Elli. "How about Mommy, do you love her?"

My eyes widened. Saan ba ni Elli napulot yung mga tanong niya? Ano ba 'tong bata na 'to.

Natahimik si Stell. I thought he wouldn't answer Elli's question kaya magpapakita na sana ako sakanila pero nagsalita pa siya kaya napatigil ako.

"We wouldn't have you if not." he said.

Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Totoo ba 'yon o sinabi lang niya iyon dahil anak niya ang nagtanong sakaniya? He could've not answered it.

"Mommy, I want donut."

"Later, pag pauwi na tayo." sabi ko habang inaayos yung laman ng bag ko para maayos na mailagay yung gamit ko.

"Pero ayaw ko pa po umuwi."

I sighed as I looked at Elli.

"We have to go home, Elli. We can't stay here for long, baka makaabala tayo sa Daddy mo." I seriously said.

"Hindi raw po!" agad niyang sambit. "I asked him earlier if we can stay. Pumayag po siya. He even said we can stay here for as long as we want. Mommy, ayaw ko pa pong umuwi. Dito muna tayo, please?" dire-diretso niyang saad.

Pumikit ako tsaka huminga ng malalim. "Elli—"

Hindi ko na natuloy ang pagsasalita ko nang biglang sumulpot si Stell dito sa sala. Nasa kwarto niya kasi siya kanina dahil may kausap siya sa cellphone niya.

"Dito nalang muna kayo. Hindi naman kayo magiging abala, Vera." seryoso niyang sambit habang nakatingin nang diretso sa akin. "Let's go out. Tutal hapon naman na."

"Tayo pong tatlo?"

"Yes, Elli."

Halos magtatalon na si Elli dahil sa tuwa dahil doon. I stared at her. Wala nanaman akong magagawa nito. I don't want to break her happiness kaya papayag at papayag ako.

Stell said we were going to buy Elli her donuts. Akala ko magddrive thru lang pero pumunta kami sa isang mall at doon sa Dunkin store bumili.

People were staring at us but I remained unbothered. Lantaran na nga 'to. Hinahayaan na ni Stell na makita siya ng mga tao na kasama si Elli. And I know it includes me dahil sino pa bang iisipin ng mga tao na kasama nila ngayon? Ofcourse I'm Elli's Mom so I have to be with her.

"How about we'll go to the house after this?" Stell suddenly asked me.

Bigla naman ako kinabahan. "N-Nandon yung parents mo, diba?" tanong ko na tinanguan niya.

"Para makilala at makita na nila si Elli."

"I'm not ready yet... Natatakot ako, kinakabahan..." pag-aamin ko. Napaiwas din ako ng tingin.