CHAPTER 20

978 26 1
                                    

STELL's POV

"Foul ka roon, Stell."

I got confused when Elle said that. Nandito ako ngayon sa bahay nila Josh, tumambay lang naman ako saglit and I didn't knew that Elle would be here. May kinuha lang daw siya rito sa bahay ng pinsan niyang si Josh. And since she's already here, naisipan kong itanong na sakaniya si Vera since magkaibigan naman sila. It's been weeks after ng huling magkasama kami ni Vera. Noong naabutan pa siya ni Mama sa bahay.

"Foul? What do you mean?" I asked Elle.

"Eh kasi naman, wag kang babanggit ng ganoong mga bahay sa harap ni Vera. About the parents or what so ever na related doon. Wag mo masyadong ipamukha na mas mabuti kang anak sa mga magulang mo. Baka nainis 'yon sa'yo." Elle said.

"And why is that?" I asked again.

She sighed before speaking.

"Wala nang mga magulang si Vera. Accident, her parents didn't survive. She lost her parents in no time. She have so many regrets. Noong nabubuhay pa yung mga magulang niya, hindi naman sila close. She didn't have good relation and communication to her parents kaya ayon." my mouth almost parted open dahil sa nalaman ko.

Kaya pala ni isang beses, walang nababanggit sa akin si Vera tungkol sa magulang o pamilya niya kasi wala na siya non. Then I've said something to her that must've hurt her feelings. I felt guilty.

"She keeps on telling me her regrets lalo na noong ilang araw, linggo, at buwan palang noong wala na ang mga magulang niya. Sana daw naayos niya yung komunikasyon nila. Sana mas naging mabuting anak siya, yung mga ganon." Elle added.

Elle left after that dahil may pupuntahan pa raw siya.

Josh gently tapped my shoulder kaya napatingin ako sakaniya.

"You should apologize to her then. Tignan mo nga 'yang mukha mo, halatang guilty ka masyado." he said.

Napangiwi nalang ako.

I've spent a few days thinking about it. Hanggang sa nakabwelo na ulit ako dahil umalis na ulit sina Mama. They went back to the states so I'm free to do anything again.

I've invited Vera for a lunch at Tagaytay. I don't know why there, basta doon ako nagdrive.

I've sincerely apologized to her. Hindi ako makatiis na hindi mag-sorry sa isang tao lalo na't alam kong may nagawa akong mali. Doon na rin kami nakapag-usap ng maayos.

After that talk, we're back to being casuals. But I guess it just makes us close together. Plus the fact na mas may alam na kami tungkol sa isa't isa. Nagiging malapit na siya sa akin which I think at first is odd.

Months passed by and it's already Vera's graduation. She've told me everything, including the details. Hindi niya inaasahan na pupunta ako pagkatapos ng graduation nila. Well, it's not my plan to go there though. Pero graduation naman niya kaya pagbibigyan ko na, hindi naman ata 'yon masama.

I've had a reservation at a restaurant. I ordered foods that she will like. She's happy. But the smile slowly fade when a girl suddenly comes in. I'm shocked to see her. After almost three years, I've seen her again, my ex.

"Vera" I called Vera's name when she stood up, hindi pa nga niya nababawasan yung pagkain niya.

Vera just smiled at me, but I doubt that smile.

"Just continue your food, Stell. Don't mind me. I'll just go to the restroom." she said.

Tutal ay sa restroom naman siya pupunta ay hinayaan ko nalang.

Gianna and I we're left. Siya yung naiwan na kasama ko sa table. She's eating her food but then she stopped as she looked at me.

"How are you, Stell?" pangangamusta niya sa akin.

Desired LoveWhere stories live. Discover now