CHAPTER 4
Nasa ospital na ang hardinerong si Manong Tiyo at si Paula, nang abutan nila ang dalawang nagbabangayan pa rin palapit sa hallway ng kwarto ni Nanay Sarah.
"Shut up crazy! I won't believe in your alibis! I already called the police, so if you want to escape now, do it and never comeback again!"
"Kailangan ko makita nanay ko! Ipakulong mo ko kung gusto mo, pero gusto ko muna malaman lagay ni nanay!"
"She's not your mother!"
"Wow!! Nagsalita ang mama nang mama--kahit di naman anak!"
"She's my mama! And you! A robber, is not her daughter!"
"Hindi nga ako magnanakaw pota ka ba?!"
"Oh wow?! So...now, you're keeping on denying it?! Ang galing mo namang artista!"
"May magnanakaw bang sasama sa ninakawan, para malaman lagay ng nahimatay na kasambahay?! Ha?!"
"Leave us alone--crazy brat!"
"Leave us alone! Fake son!"
"Anong fake son?!"
"Nakiki nanay-nanay ka lang diba?! Edi pekeng anak ka!"
"Aaaaaaaarrrggghhhhh!"
Akmang susugurin na ng binata ang dalaga upang kuwelyuhan ulit ito nang awatin na ito ni Manong Tiyo.
"Tama na yan Sayren, Ser Yuan....baka isipin na ng iba magkasintahan kayo na may pinagtatalunan...." Mahinang saad ni Manong Tiyo sa dalawa, kaya naman padabog silang naghiwalay.
"I just noticed. You didn't even bothered to call the police when someone almost rob in my house. Do you know her Manong?" Seryosong tanong ni Yuan habang nakakrus ang mga braso.
"A-ah....wag kayong magagalit Ser, pero anak nga talaga sya ni Aling Sarah. Wala lang kayo tuwing nagpupunta si Sayren....pero mabait yan Ser, sadyang may pagkamatigasin lang ang ulo minsan hehe--ay sorry po, Ser" Sabi ng hardinero na natuwa na masyado sa pagkwento kay Syrine.
"S-sayre--what?"
"Sayren Ser"
Habang naman naghihintay sa doktor, nanginginig at nahihiyang nilapitan ni Paula ang binata.
"Ah--Ser alam ko hong tanggal na'ko sa trabaho, p-pero ayos lang po ba kung...makahiram ako pang uwi--"
"No--umuwi ka na. Ibalik mo na mga gamit mo sa bahay. Then cook for us." Pagputol ni Yuan sa dalaga habang nakapikit at hinahawakan ang sentido.
'She's driving me crazy. Wtf. Say...Sayren what?--argh whatever her name is'
"S-salamat Ser! Maraming salamat po! Balitaan nyo nalang ako sa lagay ni Nanay Sarah--manong, Salamat po ng marami Ser!"
At dali dali nang umalis ang dalaga.
"Is she already gone?" Tanong ni Yuan sa katabing si Manong Tiyo.
"A-ah si Sayren ho ba? nasa baba pa din ho Ser"
"Call her"
"Po?"
"Call her, go downstairs and call her."
Agad namang umalis si Manong nang sabihin iyon at tinawag si Syrine.
"Ha! Ano sya ngayon ha?! Masyado kaseng bida bida! Nanay ko yon eh, nanay ko yon manong!"
"Oo na Sayren oo na, sadyang mainitin lang ulo nun pero mabai--"
"Ssssshhhhhh!!! HINDING HINDI SYA MAGIGING MABAIT SA PANINGIN KO!"
"S-Sayren ano ka ba....ang daming tao dito...hinaan mo naman ng konti yang boses mo, josemaryosep kang bata ka"
"Ay hehe, sorry na po nacarried away lang."
"Tara na manong, babawiin ko na ang inangkin nyang akin! At wala akong ititira!"
Huling salita naman ng dalaga na animo'y nasa isang teleserye o sop opera.
