Savienna Lacsamana (Flashback)
Napatingin ako sa hamba ng pintuan ng makita ko si Mommy na hiningal at nagmamadaling pumasok sa loob ng bahay na binili niya para saamin. Simula nung lumaki ako dito ay ipinaliwanag na lahat ni Mommy saakin kung bakit hindi ako sa magandang bahay nakatira.
Dahil ayaw ni Daddy saakin at mas gusto niya ang kambal ko...galit na galit ako kay Daddy. Hindi ko makuha kung bakit niya ako pinagtabuyan para lang mailigtas ang kapatid ko.
"Savienna! Come here. Listen to me." Dahil sa murang edad ko at wala pa akong kamuwang muwang ay sumunod ako at lumapit kay Mommy.
Isang malutong na sampal ang natanggap ko mula sa mabibigat na kamay ni Mommy. But I didn't cry, hindi ako nagpakita na mahina ako. I'm used to this, ito ang lagi niyang salubong saakin kapag pumupunta siya rito.
"That's right. You didn't cry like your little sister." Nakangiting sabi ni Mommy, kahit masakit ang pisngi ko ay ngumiti nalang ako dahil sa kadahilanang lamang ako kay Sabrina. Mas malakas ako...hindi ako mahina...
"Makinig ka...sa oras na dumating ang araw na magkikita kayo. Sabihin mo sakanya na ikaw ang pumatay sa Daddy niyo..do you understand?" she asked. Wala naman akong magawa kundi ang sumunod sa kagustuhan niya.
"Where's Sabrina Mom? Bakit hindi mo siya kasama?" Tanong ko Sakanya. Binagsak niya ang dala niyang maleta at huminga ng malalim.
"I chose you Savienna, I left Sabrina. Ikaw ang pinili ko na maging anak ko, aren't you thankful?" Sa mga oras na iyon ay ako na ata ang pinakamasayang bata sa buong mundo. Mom chose me! She wants me to be her daughter!
Pero dun ako nagkamali...she only wants me to be her pet. Gusto niya akong maging sunod sunuran sakanya at gawin lahat ng gusto niya.
"Savienna! Gising!" Isang malakas na sipa ang natanggap ko mula kay Mommy na agad nakapag pagising sa lahat ng diwa ko.
I am only Eight years old that time when she tortured me big time.
"Time for your training!" Iyon lagi ang sinasabi niya, pero ang ibig niyang sabihin ay oras na para pahirapan ako.
Buong lakas niya akong hinila pababa sa basement. Tinali niya ang mga maliliit kong kamay sa taas. Hindi ko na maramdaman ang lamig ng sahig ng basement dahil nakalambitin ako habang ang dalawang kamay ko ay nakatali.
"Dr. Patrick Sudalga will be the one to train you. Better be a good student." Sabi niya at lumabas na sa basement.
Pumasok naman sa loob ang isang lalakeng may dala-dalang briefcase. Naka lab coat siya at medyo may ka edaran narin.
"Hi there, Savienna...this training is the only way for you to surpass every mafia in the underground." Nakangiting sabi ni Dr. Patrick.
"Including my sister?"
"Yes."
"Then bring it in." I said.
Dr. Patrick injected some needles in my body. Each of my fingers has it, sa magkabilang sentido ko ay meron rin. And even at my toes, in short all of my body is pricked with needles.
Hindi iyon ordinaryong needle dahil may mahabang wire ito na naka konekta sa briefcase na dala ni Dr. Patrick.
"Dr.?"
"Yes?"
"Will this hurt?"
"No hun, parang kagat lang ito ng isang milyong langgam."
He said and presses something in the briefcase.
"AAAAAAHHHHHH!!!!!" I screamed out of my lungs. The electricity is entering my body. It's hurting my brain, my system. Lahat ng buong katawan ko ay kinukuryente.
"MOMMY!! MOMMY!!! STOP THIS!! THIS HURTS!!!" Iyak ko pero tilang walang nakakarinig saakin dahil hindi huminto ang sakit na nararamdaman ko sa buong katawan ko.
Everyday. They did that to me every single day. Walang araw na hindi nila ginawa saakin yon. Mommy only fed me once a week dahil sabi niya baka mawala ang effectiveness ng training ni Dr. Patrick kapag lagi akong kumakain.
My body is so weak already. My skin is so tan dahil sa init at sakit na dulot ng experimento ni Dr. Patrick saakin. Pero hindi ako maka reklamo because if I did. Mommy will whip me 300 times.
Sa dalawang taong nakakulong ako sa basement na iyon ay wala silang ginawa kundi pag experimentohan ang katawan ko. Dr. Patrick injected some poisons, and observe the effect.
His objectives is for the poison not to work in my body. Na kailangan ang katawan ko ay immune na sa mga lason at hindi ito tinatablan.
And when he succeeds he continously let a poisonous snake bit me everywhere in my body just to see the effect of it in my body.
"Marvellous! I've created a perfect human creature!" Nakangising sabi ni Dr. Patrick habang nakatingin saakin.
I looked at him with my bored eyes habang hawak hawak sa kabilang kamay ko ang ahas na laging tumutuklaw saakin. I've already had enough experiments, I can't let this snake bit me again.
" You are a strong little girl, Savienna. You've passed my experiments. Only you. Know your body will be numb on any physical attack, hindi kamakakaramdam ng anong sakit sa buong katawan mo. And your body is 80% less lighter kaya mabilis kang makakagalaw. Your body senses is also at it's 100% that means you can sense if anyone is near you, and your body cannot be poisoned by any poison, even the venom of a viper snake."
I smiled. Hindi ako makapaniwala sa nagawa ni Dr. Patrick, kahit ang iilan doon ay hindi ko naintindihan ngumiti nalang ako sakanya. Mommy even clapped at me at binilhan niya ako ng lahat ng gusto ko after that.
And then she enrolled me at OS, where my strength became more and more visible to them...
And by that time, I am very sure of one thing. Sabrina can't defeat me.
---
flashback muna 😁
