Animal

20

HOPE DE GUZMAN

Napaangat ako ng ulo, I scratched my eyes and yawned. "Nakatulog ako,"

I looked at what I'm doing, nakatapos ako ng isa bago pa ako makatulog. I sighed, somehow, I felt relaxed after taking a nap.

Isang factor na rin siguro ang pag-uwi ko sa bahay, pati na rin ang pagtawag ko kay Woozi kahapon. I am so glad that I called him, mabuti nalang at nagawa ko 'yon.

"Tulog lang pala ang magpapangiti sa asawa ko," I gasped after hearing a voice from my bed.

Nang lumingon ako'y namataan ko si Seungcheol, balot ng kumot ang katawan niya, nakangiti siya sa akin, mukhang nandito lang siya para manggulo.

"Iniisip ko kung ililipat kita sa kama kanina, pero sa tingin ko maiistorbo ko lang ang tulog mo. You're sensitive when it comes to sleeping, kaunting kibot lang nagigising ka na," Nagising ang diwa ko nang dahil sa sinabi niya.

He's indeed stalking me. I am totally sure that he observed me for a long time now, paano naman niya malalaman na sensitibo ako?

"Oh by the way nakita ko si Faith kanina," he informed.

"Nasaan na siya?" Tanong ko sa kaniya. Hindi ko man siya gustong kausapin, kailangan kong malaman kung nasaan ang kapatid ko.

"May kinuha lang siyang textbook sa kwarto niya. Hindi niya ako nakita rito sa loob, like, nagkasalubong lang kami habang paounta rito," he explained, he doesn't even answer my question. Halatang ayaw niyang pag-usapan namin siya, he want my attention only for him.

"Nandito pa rin ba siya?" tanong kong muli.

He shook his head, "No, sinabi niya sa aking nagsestay siya sa bahay ng kaibigan niya. She also saw you here, sabi niya," he shrugged.

"Nasaan na si Faith ngayon?" tanong ko.

"I drove her to school para safe," he answered.

"Wala kabg ginawang kakaiba?" hindi ko magawang magtanong nang marami, nag-aalala ako para sa kaniya.

"Why would I? You'd been a good girl since nagstay ka lang talaga rito. I would be mad and might harm her kung sinuway mo ako," he shrugged, I sighed in relief.

"Salamat,"

"Babe," He sat up, nang tignan ko siya ay parang gulat na gulat siya. "It's your first time to thank me,"

"Kampante na akong ligtas si Faith," I said.

"Choi Seungcheol, hindi ka naman nag-iimbento ng kuwento 'di ba? Totoo talagang hinatid mo siya?" I interrogated.

"Heck yeah! I might stay silent but I never lie. Especially this time that I want to gain your trust and affection," he iled while leaving my bed to come near me.

"I love you," He tried to grab my hand but I avoided him.

"U-umalis ka muna, kailangan kong magligpit. Malapit na ang klase ko," pagdadahilan ko.

He pouted, but then nodded, "Let's have our lunch together,"

Nang makaalis siya ay natataranta akong nagligpit ng mga gamit. Thank goodness at may password ang phone ko, hindi niya nakitang may kausap ako.

It seems like he's telling the truth, siguro nga talaga'y nakarating na si Faith sa bahay. Sayang lang dahil ang sarap ng tulog ko. I should've greet her at least.

Nang matapos akong maligo at magbihis ay lumabas din ako kaagad. Muntikan na akong sumigaw nang makita ko ang nakangiting mukha ni Seungcheol.

"G-ginulat mo ako," napahawak ako sa dibdib dahil sa kaba.