SLS #1: No Boyfriend Since Break ✔️

Chapter 1

Nauna na akong naglakad patungo sa entrada ng building ngunit bigla akong hinarang ng security guard. Tinignan ko ito mula ulo hangang paa at pinagtaasan ng kilay. Ang ayaw ko sa lahat ay iyong hinaharangan ako kapag kapag sobrang late na sa kikitain. 

"Ma'am, saan po kayo?" tanong ng guard sa akin.

I bit my lower lip out of fraustration. After that, I let out a deep sigh to calm myself. Handa na sana akong sagutin iyong guard ngunit biglang dumating si Patricia.

"Ma'am Patricia!" Masayang wika ng guard nang makita niya si Patricia na naglakad patungo sa direksiyon namin.

Tinaasan ko ng kilay si Patricia dahil parang kilala siya no'ng guard. Ngunit imbes na sagutin ako ay hinarap niya na lang iyong guard na may ngiti sa labi.

"Let her in. Pupunta kami kay Zyair," usal ni Patricia do'n sa security guard. Binigyan naman ako ng daan ng guard kaya nagpatuloy na ako sa paglalakad patungo sa elavator, kasama si Patricia.

Zyair? Wow! First name basis. Kung sabagay magpinsan eh.

Ayaw kung may humaharang sa akin kapag ganitong nagmamadali ako dahil baka makasapak ako ng wala sa oras. It pissed me off.

"Are you excited to see him, Alora?" Panunudyo ni Patricia sa akin.

Magkasalubong ang dalawang kilay kong nakatingin sa kaniya. Kahit kailan talaga baliw ang babaeng 'to dahil pilit niyang nirereto ako sa pinsan niyang engineer, which is Zyair.

Tsk. Aanhin ko ang engineer kung manloloko diba? I don't need a man. Dahil ang kailangan ko ay pera, magpayaman at mamuhay ng matiwasay kasama ang mabait kong Mommy.

Money can buy happiness, sabi nila. So, nagpaparami ako ng pera para mabili ang kasiyahan ko.

"Tigilan mo nga ako, Pat. Hindi ako interesado sa kaniya. I'm here for business... business only!" mataray kong usal sabay irap sa hangin. Ngunit ang loka-loka ay isang mapanuksong ngisi lang ang ginawad sa akin.

Knowing Patricia, she's persistent. She'll do everything para mangyari iyong gusto niya. Pero hindi ko siya hahayaan na hawakan ang tadhana ko. My life is my rule.

This is my life. I will be the one to write my own destiny. Well, destiny isn't true after all.

Panget ka-bonding ni Destiny kaya bakit ako maniniwala sa kaniya? I'm so sick on believing destiny.

Nang makarating na kami sa 10th floor ay taas noo akong naglakad palabas ng elevator. Maraming cubicle ang andito sa 10th floor at pinagtitinginan na nila ako pero hindi ko sila tinapunan ni isang tingin dahil nakapokus lang ang tingin ko sa nag-iisang pintuan.

Engr. Zyair Aeon Remington.

So, isa rin pala siya sa owner ng building na ito. Well this company is a construction company, Remington Construction Company.

Bakit hindi ko nga ba naisip kanina? Mygadd! He's Remington. Zyair Aeon Remington! He's the owner of this construction company. ZYAIR AEON REMINGTON!

"What are you staring at?" Patricia asked.

I turned my gaze on her. "He's the owner of this company?"

She laughed that made me more annoy "Yes. Kanina ka pa naglalakad sa building na ito pero ngayon mo lang alam... ayy! Ikaw nga pala si Alora na walang pakialam sa paligid niya."

"Siraulo ka." Tanging nasabi ko na lang at nagpatuloy na sa paglalakad patungo sa isang pintuan.

"Pagpatuloy mo iyan, kaibigan!" She's still laughing.

I shoot her a death glare to make her stop laughing. Nakakainis! Bakit ba? Wala namang masama kung wala kang pakialam sa nakapaligid sa 'yo diba? Lalong-lalo na kung nonsense ito.

Tsk! Sabihin lang kamo niya ay chismosa siya.

"Ano po ang kailangan niyo?" I look at my right side, I saw a girl wearing an eye glasses and a business outfit.  Maybe she is Mr. Remington's secretary.

"I'm here for Engr. Remington. I have an appointment to him."

"Just wait for a seconds, Ma'am. I'm going to inform him that you were here," she said.

Tatawag na sana siya sa line ni Zyair nang biglang bumukas ang pintuan ng opisina nito at niluwa doon ang isang matangkad at naka-tuxedong lalaki. Maputi, bilugan ang mga mata at v-shape iyong kaniyang jawline.

He's fucking h— este the heck! Why I am thinking like that? Hindi totoo iyon. Hindi siya guwapo period.

"Let them in," he huskily said.

I gulped. Shit! Ang ganda ng boses! Ang hot! Nakakahu— gaga! Umayos ka, Alora!.

Dafuq!

"Ma'am, pwede na po raw kayo pumasok."

Umiwas ako ng tingin kay Zyair at binaling ang tingin sa Secretary nito. Ngumiti lang ako dito bilang sagot at pasasalamat.

Inayos ko muna ang tindig ko at ang sarili bago magsimulang maglakad patungo sa opisina ni Zyair. Ako na lang ang naiwan dito dahil nauna ng pumasok si Patricia sa loob.

Ang hilig niya talagang iwan ako.

Sanay naman na akong maiwan. Ano pa ang bago ro'n? They always leave me literally and figuratively.

Nang makapasok ako sa loob ng opisina ni Zyair ay isang panlalaking amoy ang namuo sa aking ilong. Ang bango ng air freshener niya sa opisina ah. Sanaol manly scent.

Tumingin ako sa dalawa at nag-uusap ito. Hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan ng dalawa. Tumikhim ako para kuhanin ang atensiyon ng dalawa at para mapatigil ito sa pag-uusap. Mygadd! I'm here for business not for their gossips.

"Take a sit, Miss Alora."

Umupo ako sa isang swivel chair na nasa harapan ng table ni Zyair.

"Hindi na ako magpaligoy-ligoy pa. Like what I've said earlier, I'm here for business. Me and Patricia are going to expand our business, my coffee shop. I need an engineer to examine the space," I explained.

"Who's your architect?" he asked.

"Miss Shelley, actually she's the one who recommend you to me. Kilala ka naman ni Patricia kaya nagpasama na ako sa kaniya rito."

Tumango-tango ito sa akin. "Oh, I see."

"Yes. So, are you going to be my engineer?" I asked.

He slowly nodded his head and a wide smile formed on his red kissable lips. "Yeah. It's business and who I am to rejected you anyway? It's my pleasure to be your engineer, Miss Alora."

What with that smile? And what? It was his pleasure? Did he know me  something about me?

I shrugged my shoulder and gave him a smile, a true one. "Then it's settled. Just tell me when will you visit my space so that I can show you my space and  you can study how will you  construct my coffee shop."

He nodded his head.

Nagkamay kaming dalawa ni Engr. Zyair pagkatapos naming mag-usap. Ang lambot ng kamay niya, sobrang lambot. Pero hindi ko pa rin siya type.

Anong connect? Anong connect ng malambot niyang kamay sa hindi mo type ha? Alora, anong connect?

Jusko! Nababaliw na ata ako dahil pati sarili ko ay binabara ko na. Malala na ata ako?

"Thank you for trusting my company, Miss Alora. Have a nice day and nice to meet you. Maganda ka nga kagaya ng sabi ni Patricia."