Why Making Me Hate You?

Chapter 48-He Hasn't Change

(Amber POV)

I had no idea that I was this weak when it comes to Vaz.

Nung nakaraang gabi pinuntahan niya ako sa apartment at dinala dito sa bahay niya mabilis naman akong sumunod. Iwan ko ba, parang naging sunod sunuran Ang puso at isip ko sakanya mula nung naaksidente siya. Kasalanan ko kase talaga yon. Guilt really eat all of me.

Nakiramdam lang ako sakanya habang nagbibihis yata para pumunta ng opisina. 8 am. Ayaw kong imulat ang mga mata ko at nagpanggap na tulog.

Di ko talaga alam kong ano ako sakanya, sa ngayon di ko alam kung bakit niya ako dinala dito sa bahay niya pero wala naman siyang ginawa.

Naramdaman ko ang pagsampa niya sa kama at paghawi niya ng buhok ko.
"Amby, stop pretending that you'are asleep," bulong niya halik ang puno ng tenga ko.

Arghhh, am I that obvious?!

Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at hinarap siya. Napalunok ako dahil ang fresh niyang tingnan. Bagong Ligo at ayos na ayos ang buhok at pananamit.

"Vaz I,

Di ko alam ang sasabihin.
What is me to you now? Gusto ko mang itanong pero natatakot ako sa maaring isagot niya. Pakiramdam ko kahit anong isagot niya, masasaktan parin ako.

Lumayo siya at narinig ko pa ang buntong hininga niya.
"Please trust me this time Amby, maaayos pa natin to," bulong niya at bumaba na ng kama.

Ibang iba na siya sa Vaz na nakilala ko noon at ngayon.

Maniwala ba ako at umasa sa kanya o hindi? Baka mamaya ginagawa niya lang to para paghigantihan ako? Baka kapag sobrang na attached na ako sakanya which is not impossible to happen doon niya ako iwanan!

No doubt!
Trust him? In what? I have no idea.

"Lock the door after me," usal at lumabas na ng silid.

But, ah yeah wala akong schedule today. Gusto ko lang din maghilata.

Time goes so fast seems Vaz changed in just a blink of an eye. The way he look at me. He never smile to me now like the way he smiles back then everytime he sees me.

Pinikit ko ng husto ang mga mata ko at inunat ang katawan.

Bumaba na ako ng kama at pumasok sa banyo para makaligo at puntahan si Paige.

What ever may happen the important thing is I can still be with him.

***

Ang aliwalas ng panahon. Napakabughaw ng langit, ang fresh ng hangin. Masaya ang mga ibon na lumilipad kasabay ng drone. Ang mga puno at mga halaman ay ang titingkad ng kulay berde. Nilanghap ko at niramdam ang katahimikan ng panahon.

Kasama ko si Paige, dinaanan ko siya sa trabaho niya at nasa isang restaurant kami ngayon para sabay mag-agahan.

Napatingin ako sa relo 9:30 am.

"Girl, hot chicken pot, more rice and my favorite pineapple, orange and watermelon juice," tawag ko sa waitress.

Ang lapad naman ng ngiti ni Paige.
"Balak mo talagang magpakabusog? Ang aga aga pa. Tinatamad pa naman akong kumilos kapag busog," irap ni Paige. "My heaven? Hot chicken pot? Ang init ngayon,tapos hot chicken," dagdag niya pa.

"Magorder ka ng sayo kung ayaw mo. Gusto kong magpakabusog ng husto," inirapan ko siya.

"Tsk, by the way hanggang kailan ka sa bahay ni Vaz, mag-isa lang ako sa apartment mo," iling ni Paige.

"I don't know. Bakit kase ayaw mong yayain si Ben na samahan ka?"

"Hala may respeto naman ako sayo noh. Bakit ako magdadala ng lalaki sa apartment ng Bestfriend ko porket wala siya," ismid niya.