"အာ့! ေမာင္!....အင့္!..."
"Baby!....Humm!..."
အျပင္မွာခ်မ္းေအးေနေပမယ့္ ယာယီတဲထဲက Jungkook တို႔နွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေအးရမွန္းမသိနိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္...
"Baby....ေမာင္ မရေတာ့ဘူး..."
ရုတ္တရက္ညင္သာေနရာကေန Taehyung နားထင္စပ္နားကိုနမ္းကာ ေျပာလာတဲ့ Jungkook ေၾကာင့္ Taehyung လန္႔သြားရကာ...
"ေမာင္...ဘာေျပာ...အားး!..."
"Fu...k ...ေမာင္...မင္းမခံရတိုင္းငါ့ကို...အာ့!..အာ့!..."
Taehyung အိပ္ရာေပၚေထာက္ထားတဲ့ဒူးေလးေတြၫႊတ္က်သြားကာ ကိုယ္အေပၚပိုင္းတစ္ခုလံုးအိပ္ရာနဲ႔ဖိကပ္သြားရသည္...Jungkook ကေတာ့ Taehyung ခါးသြယ္သြယ္ေလးကို တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ကာ ျမန္ဆန္ေသာင္းက်န္းလာသည္...
Taehyung ေအာ္ညည္းသံေတြက အဆက္မျပတ္ထြက္ေပၚလာလ်ွင္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကၾကားသြားမွာကို ေသမေလာက္ေၾကာက္မိသည္...Jungkook ျမန္ျမန္ဆႏၵျပည့္ဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ေနမိသည္...
"အာ့!...ဟာ့!...ေမာင္..."
အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာတိုးဝင္မႈေတြနဲ႔အတူ မေရတြက္နိုင္ေလာက္ေအာင္ျမန္ဆန္လာခဲ့လ်ွင္...
"ေမာင္...ငါ...ငါ..."
"အင္း.....Baby...အတူတူ..."
Taehyung ေမာပန္းစြာ သူ႔ရင္ခြင္က်ယ္ထဲတိုးဝင္မိေတာ့ Taehyung မ်က္နွာတစ္ခုလံုးကိုတစ္ဖြဖြလိုက္နမ္းေနေတာ့သည္....
"ေတာ္ေတာ့ ...ေမာင္ ငါဗိုက္ဆာတယ္..."
Jungkook မ်က္နွာကိုတြန္းရင္းေျပာလိုက္ေတာ့မွ အနမ္းေတြကရပ္သြားကာ...
"အရင္ဆံုး Baby ကိုသန္႔ရွင္းေပးမယ္...ၿပီးမွ အျပင္ကစားပြဲေပၚမွာ ညစာေစာင့္ရင္း Northern light ၾကည့္ၾကမယ္ေနာ္..."
"ဟင္ ခုနက လာပို႔တဲ့ညစာေတြကေရာ..."
"အကုန္ေအးစက္ကုန္ၿပီ..."
Taehyung သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးေတာ့ ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ျပရင္း...
"ေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးဦးမွာလား...ထပ္စိတ္ဆိုးရင္ ထပ္ညစာလြတ္မွာေနာ္..."
"ဟာ နွာဘူးပဲ..."
တဲအတြင္းရယ္သံေလးေတြျပည့္နွက္သြားရသည္....
YOU ARE READING
💜 Next to You 💜
Fanfictionမခ်စ္ဘဲ ယူခဲ့ရလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ အခ်စ္ဆိုတာေပါက္ဖြားလာဖို႔မရိွဘူး..... Jeon Jungkook မိဘေတြရဲ့အတၲေတြၾကားမွာ ထိုးေကြၽးခံလိုက္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူဟာ အဆင္မေျပဘူးဆိုတာ 100% ျဖစ္သင့္တာပါပဲ .... Kim Taehyung Unicode..... မချစ်ဘဲ ယူခဲ့ရလို့ ကျွန်တော...
Part-22 (Final)
Start from the beginning
