"ဘယ်သူက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လို့လဲ..."
"အော...အော ယုံပါတယ်..."
"မင်း ငါ့ကိုလာရွဲ့နေတာလား..."
Jungkook ပြုံးလိုက်ရင်း Baby နှာတံစင်းစင်းလေးကို ခပ်ဖွဖွကိုက်ကာ...
"မောင် လို့ မခေါ်တော့ဘူးလား..."
"မခေါ်ချင်ပါဘူး...မင်းကိုငါစိတ်ဆိုးနေတာလေ..."
...ပြွတ်စ်...
Taehyung နှုတ်ခမ်းလေးကိုအသံမြည်တဲ့အထိစုပ်ယူလိုက်တဲ့ Jungkook....Taehyung တအံ့တသြကြည့်နေလေလျှင်...
"ချော့တာလေ..."
Taehyung သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကိုတွန်းထုတ်ကာ...
"မင်းကို ဘယ်သူကအဲ့လိုချော့ခိုင်းလို့လဲ..."
"ခေါ်ပြန်ပြီလား မင်း..."
"ခေါ်မှာပဲ ...မင်း မကြိုက်မှန်းသိလို့ကို မင်းလို့...အွန့်....."
Taehyung ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုအုပ်ကိုင်ကာ ဆူထွက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အငမ်းမရနမ်းရှိုက်လာတဲ့ Jungkook နှုတ်ခမ်းတွေ....
နူးညံ့သလိုမွတ်သိပ်တဲ့အနမ်းတွေကြောင့် Taehyung ရင်တွေလှိုက်ခုန်လာခဲ့သည်...Jungkook က Taehyung အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုတစ်ချက်ဖိကိုက်ရင်း...
"Baby .... မောင် ချစ်ချင်တယ်.."
စူးရှရီဝေတဲ့ Jungkook အကြည့်တွေကို Taehyung ပြန်မကြည့်ရဲပဲ မျက်နှာလွှဲတော့ Jungkook ကအလွှဲမခံပဲ ...
"မောင့်ကိုပဲကြည့်..."
စကားအဆုံး Jungkook က Taehyung လည်တိုင်ဆီမျက်နှာအပ်ချကာ စုပ်ယူကိုက်ခဲနမ်းရှိုက်ရင်း...
"Baby ဆီက စတော်ဘယ်ရီကိုယ်သင်းနံ့လေးက မောင့်ကို ထိန်းချုပ်ရခက်စေတယ်..."
"အာ့!...Jungkook..."
Jungkook ကအရာတွေထင်တဲ့အထိ အမှတ်အသားတွေပေးနေတာမလို့ Taehyung မနေတတ်စွာလူးလွန့်နေမိသည်....Taehyung လည်တိုင်လေးတွေကိုစိတ်ကြိုက်ကိုက်ခဲပြီးမှ Jungkook က အကျီတွေချွတ်ပစ်ကာ မီးရောင်အောက်မှာ ဖရိုဖရဲလေးဖြစ်ကာ လှနေတဲ့ Taehyung ကိုစိုက်ကြည့်နေလေသည်...
"Baby ကသိပ်လှတာပဲ..."
စကားအဆုံး Taehyung ကိုယ်ပေါ်မှောက်ချလာရင်း အကြမ်းပတမ်းနမ်းရှိုက်လာပြန်သည်...Jungkook ရဲ့အကြောစိမ်းတွေယှက်ဖြာနေတဲ့လက်တွေက Taehyung ကိုယ်လေးပေါ်ပြေးလွှားနေကာ ခနအကြာ Taehyung တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်မရှိတော့ပေ...
YOU ARE READING
💜 Next to You 💜
Fanfictionမခ်စ္ဘဲ ယူခဲ့ရလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ အခ်စ္ဆိုတာေပါက္ဖြားလာဖို႔မရိွဘူး..... Jeon Jungkook မိဘေတြရဲ့အတၲေတြၾကားမွာ ထိုးေကြၽးခံလိုက္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူဟာ အဆင္မေျပဘူးဆိုတာ 100% ျဖစ္သင့္တာပါပဲ .... Kim Taehyung Unicode..... မချစ်ဘဲ ယူခဲ့ရလို့ ကျွန်တော...
Part-22 (Final)
Start from the beginning
