chapter 13: who's the smartest now?

Start from the beginning
                                    

next stop

ENTRANCE HALL..

yey! lapit ng library sa entrance hall kaya nakapunta kaagad ako doon

"wow ate, you're the first! ^^"

"hehe"

inabot niya sa akin yung papel at binasa ko naman ito sa isipan ko

---made use of kite experiment and found out that lightning is an electricity---

OMG! napaisip ako.. wala toh na nareview ko, huhuhu..kaya tinali ni guy ang wrist ko sa stick niya..huhuhu maya-maya, dumating na si erwin, and i saw him smile na nang-aasar..grrr

binasa na niya yung papel na inabot sa kaniya at may binulong siya dito.. nag-nod yung guy then umalis na si erwin..issshhh, malalagot ka sakin erwin..asdfghjkl !!

well, after 5 minutes, pinalaya na din niya ako, at sa pagtakbo ko paalis, naaninag ko na paparating na din ang iba ko pang mga classmate

next stop, GUARDHOUSE!..

at dahil malapit iyon sa gate ng school, ala ey naghirap akong tumakbo kahit hingal na hingal na.. at natanaw ko na ang guarhouse, nakita ko doon si erwin.. errr.. nakatali ang wrist niya sa stick nung guy..wahaha, wawa k naman

inabot sa akin ni guy yung papel

--- it converts electrical energy to other forms of energy---

i smiled

at binulong ko kay guy

"load"

he smiled and nod... at tinignan ko si erwin, hahaha, kawawa.. nginitian ko siya ng nakakaloko..hehehe, sarap asarin nito oh, mukhang naaasar eh, hahahaha. at tumakbo na ako..wheeeww last stop

ROOFTOP

hahayyy!, sa last stop na talaga ako maghihirap na puntahan, bukod sa tuktok ito ng school eh malayo paang guardhouse sa bldng >___<

heto,takbo takbo takbo takbo.. 

aaaaaarrgghH!!, grabe, 2nd floor palang ako pagod na? eh 5th floor lang naman kasi yung rooftop >.<

finally! binuksan ko an yung door sa rooftop at nagulat ..actually, kinabahan din.. because, its... him..

"c-carlo?"

"ren?", nagtataka yung tono niya, yung tipong kinakabahan din, oo nga pala.. hindi ko pa naibanggit sa inyo dear readers na lumipat na ng 4-4 si carlo, dont know the reason ..kaya lahat ng nagbigay ng katanungan at ang mga naging stand ay mga taga 4-4.

"ito oh" at inabot niya sa akin ang isang papel..

"t-teka, hindi ito yung tanong haa"

"a-ako yung gumawa niyan, na sayo ko lang itatanong"

ang tanong:

---ren, im really sorry, but still, mahal pa rin kita, mahal mo pa ba ako?---

natulala ako, hindi ako makasagot

nang bigla niyang tinali ang wrist ko

"dahil hindi ka makasagot, dito ka sa tabi ko for 5 minutes"..halaaaaaaa!! 

"t-teka ! gusto ko manalo" pagpapakaawa ko sa kaniya habang siya eh tinatali and tali sa wrist niya..so bale nakatali yung dalawa naming wrist sa iisang tali.. magulo ba?..argh!

"c-carlo, wala naman sa electricity yung tanong mo eh"

"i just want to know"..urgh, feeling ko parang maiiyak nanaman ako, im starting to move on, and now his here telling me he still loves me? tutulo na luha ko

"p-please carlo, sinaktan mo na ako..a-ayoko na..please"

"ren hindi ako titigil, hanggang bumalik ka na sa akin"

"hindi na siya babalik sa'yo" nagulat kami sa nagsalita.. and as usual, sino ba ang sumusunod sa akin ? edi si erwin

"e-erwin"

"asan yung tanong?"

hindi nagsalita si carlo, nang biglang hablutin ni erwin yung hawak kong papel..binasa niya ito

"alam mo dude, hindi ka na niya mahal, kita mong nagmomove-on na siya sa'yo tapos ikaw itong hihilain siya pabalik..hindi siya soccer ball na matapos mong sipain eh hahabulin mo bigla"

"e-erwin..t-tama na"

tila akong multo dito, hindi pinapakinggan ni erwin, nakatingin lang siya ng diretso sa mata ni carlo

"nasagot ko na ang tanong, pwede mo na rin siguro siyang PAKAWALAN"..at diniinan pa talaga ni erwin yung salitang pakawalan... hindi parin kumikibo si carlo, kaya si erwin na yung kumuha ng kamay ko at tinggal yung tali at hinila na ako palayo.

nasa may pintuan na kami ng rooftop nang sumigaw si carlo

"ren! i still love you! hindi ako titigil!" napapaiyak na talaga ako, diba ikakasal siya sa iba? at pumayag siya sa kasalang iyon?. ano ngayon ang ginagawa niya?.. naramdaman siguro ni erwin na iiyak na ako, kaya binitawan niya kamay ko, at doon ko naisipang tapusin na ang race na ito..last stop

CLASSROOM

takbo lang akong takbo, nakarating na ako sa classroom at may iisang tao lang doon na maglilista ng pangalan, pinalista ko na pangalan ko at saka umupo.. hindi ko na napigilan ang iyak ko, yumuko ako ..at sa oras na iyon, dire-diretso nang tumulo ang mga luha ko

ako nga ang nanalo, pero ang puso ko hanggang ngayon talo padin...

Imperfectly YOURSWhere stories live. Discover now