EVİM

35

Merhaba okurkuşlarım jdhdhdh

Nasılsınız?

O değerli parmaklarınızla bir oy verin bakayim yazar kuşunuza djfhh

Lan bir oy bir, ağlıyom. Okunma sayısına göre oylar çok az...

Dilenci değilim ama bir oyunuzu alırım dnxjdjd

Neyse neyse dewamkeee...

***********

Yüzüme su çarparken kendime gelmeye çalışıyordum. Baran abinin dediklerini duymamış gibi yapacaktım.

Az kaldı Mira buraya kadar geldikten sonra pes edemezsin. Şimdi düşemem.

Ellerimi son kez yıkıyıp kuruladım. Hızla masaya döndüm.

"Oooo yemekler gelmiş. Ulan acıktım be."

Annemin yanağına öpücük kondurup pizza diliminden birini ağzıma bastım. Masadakiler garip garip bana bakıyordu.

"Ulan 18 yıldır şu kızı doyuramadık. Doymuyor..."

Aydın'a dil çıkartıp yemeğe devam ettim. Ne vardı yani açsam. Yemek hayat felsefem.

Ne diyor Ağır Yaşamlarda ki ablamız 'İnsanlar sizi kırar ama yemekler sizi sadece mutlu eder'. Üstat işini biliyor. O değilde kendimi ilerde o programda göreceğim bu gidişle.

"Mira biraz az ye! Gelinliğe sığmazsın sonra!"

Aydın'ın alayla söyledikleri ile elimdeki pizzayı anında bıraktım. Ben o gelinliği süs olsun diye almamıştım. Giyeceğim.

Aydın dediklerinin farkına varmış olacak ki gözleri kocaman olmuş şekilde bana baktı. Dudakları kıvrılırken aniden ayağa kalktı. O kadar hızlı kalkmıştı ki sandalye yere düşmüştü.

Hızla yanıma gelip yanımda oturan Belinay'ın sandalyesini yana çekti. Arkada masadan çektiği sandalyeye otururken ona bakıyordum.

Ne yapıyordu bu salak?

Aniden yanaklarımı tutunca yerimden sıçramıştım.

"Mira güzel kardeşim. Yüzün mü solmuş senin. Rengin atmış sanki. Bir süzelmişsin. Aman Allah'ım şu yanaklara bak bir deri bir kemik kalmışsın. Efsun teyze baksana ne olmuş."

Kafamı anneme çevirince kafamı ondan kurtarmaya çalıştım. Ama öküz arkadaşım buna izin vermedi. Annem kararsızca bir bana bir Aydına bakarken elini yüzüme uzattı. Aydın beni bırakınca bu sefer de annem beni kıskacı altına almıştı.

"Ay Aydın oğlum doğru söylüyor gibi. Zayıfladın sen sanki. Hasta mı oldun annem sen."

Annem alnıma dudaklarını koyup ateşimi ölçerek masadaki bütün gözler bendeydi.

"Ateşin de yok ki. Ye bakayım annem şunları."

Annemin ağzıma uzattığı salata ile kafamı Aydın'dan tarafa çevirdim.

"Anne yemeyeceğim. Ayrıca zayıf mı? Biraz daha yersem beni vinçle kaldırırsınız."

"Sana öyle geliyor canım kardeşim al bakayım ye şunu."

Aydın'ın ağzıma uzattığı pizza ile kafamı tekrar anneme çevirdim. Ya bebek miyim ben! Ne bu yemek yedirme merakı. Annem ona dönmemi fırsat bilerek  konuşmak için açtığım ağzıma salatayı basmıştı. Sandalyeden hızla kalkarken kaşlarımı çatarak onlara baktım.

O değil de salata güzelmiş ha! Acaba adı neydi.

Lan konu dağıldı!

"Yemeyeceğim. Ayrıca kalkın hadi alışverişe devam edelim. Düğünüm var ayol!"