EVİM

34

Bölümü okuyanlar en alttaki yere bakıp oy verirseniz çok mutlu olurum ☺☺

***********

''Vay be...''

Ağzımdaki çekirdeği Cennet Mahallesinde ki Pembe gibi püskürtürken kolamdan bir yudum aldım. Ulan bir uyuduk kıyamet kopmuş. 

Ayça anlatmaya başlarken, geçen film izlerken kalan abur cuburları önümüze yığmıştım. Hem çekirdek çıtlatıp hem de dün olanları konuşmuştuk. Vallahi 10/10 aktiviteydi.

Elimdekileri köşeye koyup Ayça'dan istediğim kırmızı elbiseyi alıp lavaboya girdim. Üstümü hızla değiştirip Ayça ile aşağı indik.

Biz bahçeye girince Demirci kardeşler ve Aydın öksürmeye başlamıştı. Hızla Aydın'ın yanına koştum. Sırtına vururken yandaki suyu ağzına tuttum.

''Ay çocuk ölüyor. İçsene Aydın...''

Aydın suyu içerken hızla Boran abimin yanına gittim. Ona da aynısını yapıp suyu uzattım. Hepsi sonunda düzelince kaşlarını çatarak bana baktılar.

Ne bakıyorsunuz kardeşim açıkta bir yerimiz mi var? Kungfu pandada ki panda gibi üstümü kapatacağım şimdi.

''Mira güzelim bu üstün ne?''

Aydın'ın dedikleri gülerek etrafımda döndüm.

''Nasıl olmuşum!''

''Allah'ım bir de etrafında dönüyor.''

''Lan malzemeden çalmışlar..''

''Katil olacağım..''

''Hiç yakışmamış''

Her bir ağızdan çıkan homurtular ile sırıttım. Kıskanmışlardı. Gülümsemen daha da arttı.  Kaos istiyordum ,intikam istiyordum, kan ve göz yaşı istiyo... tamam o kadar da değildi.

Gözlerimi doldurarak anneme döndüm. Bunu yapmaya bayılıyordum. Gözlerimi kırpmadan biraz durunca gözleri hemen sulaniyordu.

"Anne kötü mü olmuş."

Annem bana gülerken göz kırptı. Eh kadın biliyor kızını..

''Çok güzel olmuşsun bir tanem.''

"Ama onlar kötü dedi."

Gözlerimi kırpınca bir damla yaş süzüldü.Aydın ve Demirci kardeşler beni görünce bir küfür savurup hemen iltifat etmeye başlamıştı. 

"Çok güzel olmuşsun"

"Güzel olmuş"

"Victoria melekleri senin getir götürünü yapar."

"Yakışmış"

"Melek gibisin."

Gülerek saçımı arkaya savurdum.

"Ay teşekkürler. O benim güzelliğim..."

Önümdeki böreğe gömüldüm. Ağzımdakileri yutmaya çalışırken diğerleri yemeklerini yemişti bile.

"Mira annem yavaş ol. Kaçmıyor önündekiler."

Ağzımdakileri zar zor yutup anneme döndüm.

''Anne gelinlik bakmaya gideceğiz ya. Ne kadar erken gidersek o kadar iyi.''

Masada bulunan erkekler homurdanırken sırıttım. Aydın'ın plandan haberi olmasına rağmen bu durumdan hiç memnun değildi. Gülerek anneme döndüm.

''Hadi yine iyisiniz sizin için de kıyafet alalım. Hesaplar benden.''

''Ben o adamın parasıyla sakız bile almam.''