Kunder gjithckaje

~32

Pasi filmi kishte mbaruar Hejzellin e kishte zene gjumi dhe Luciani po e mbante nen perqafim.

I ferkonte lehte shpinen dhe e puthte ne balle dhe ne koke.

L: Shpirti im- filloi ti fliste ai- si dreqin nuk e kuptova me pare se te doja. Se qe diten qe te pashe me dhe vibrimet qe si isha ndjere me askend. Te dua Hejzell. Te dua. Por e di qe ti do te me urresh. E di qe do te largohesh prej meje. E di qe do te mendosh se nuk ke arsye te qendrosh dhe une do te te shoh nga larg te lenduar. Por me duhet te te largoj per te miren tende sepse po me kercenojne me jeten tende-tha ai dhe syte iu skuqen gati per te lotuar.

E puthi ne balle me pas ne buze dhe e la vetem ne dhome. U largua te bente ate cka bente cdo dite keto 2 muaj qe prej kthimit te tyre prej New Yorkut. Te pinte dhe te zhyste veten mbi shkresa.

***
Mengjesi kishte ardhur dhe Hejzelli u zgjua dhe ishte teper e gezuar per lidhjen e saj me Lucianin.

U vesh dhe zbriti te hante mengjes dhe sheh qe ne tavoline ishin te gjithe bashke me Medisonin por Luciani nuk ndodhej atje dhe mamaja e tij e cila ishte largur ne nje vend te sigurt.

U ul e merzitur prane Medisonit dhe iu afrua afer.

H: Mirmengjes. Luciani ku eshte?- pyeti ajo dhe Medisoni iu afrua.

M: Ne zyre. Do te hante atje- tha ajod he Hjezelli tundi koken hengei shpejt mengjes dhe u nis drejt zyres se tij.

Trokiti dhe Luciani e kuptoi menjehere kush ishte dhe beri sikur ishte duke folur ne telefon.

Hejzelli hyri dhe e pa ate duke folur dhe buzeqeshi. Hyri ne zyre dhe priti me shume se 10 minuta por ai perseri nuk mbaroi.

U ngrit e merzitur. Shtiri ne buzeqeshje dhe i tha flasim me vone.

Duke biseduar me Medisonin kishte kaluar me shume se 1 ore dhe nga shkallet zbret Luciani bashke me Ersidin.

Hejzelli u ngrit dhe shkoi drejt tij. Sapo u be ta perqafonte ai i ferkoi shpatullen dhe u largua pa fjale.

Ka pune mendoi.

E priti..

Kaloi mbasditja..

Mbremja...

Mesnata..

Ai perseri nuk erdhi.

Gjumi e kishte zene ne sallon plot merak dhe ndjen nje dore duke e tundur.

Hapi syte me mendimin se do te shihte Lucianin por jo. Ishte Ersidi.

E: Hejzell cfare ben akoma zgjuar?- pyeti ai dhe ajo ferkoi syte.

H: Po pres Lucianin. Ku ndodhet ai?- pyeti ajo dhe ai e pa me keqardhje.

E: Eshte ne dhome- tha ai dhe ajo ndjeu nje therje ne bark.

Ai e kishte pare te lodhur, e kishte zene gjumi duke e pritur dhe ishte ngjitur ne dhome sikur mos i interesonte.

Cfare dreqin?!..

U ngrit e merzitur me lote ne sy dhe u nis drejt dhomes me vrap dhe e mbylli fort.

Nderkohe ajo mbyllje dere u degjua prej tij dhe gjithe ajo zhurme sikur i krijoi nje plasaritje ne zemer.

Ishte nxituar qe i kishte thene qe e donte. E donte me shume se jeten e tij. Por kercenimi e ndiqte kudo per faj te Abigorit atij spiuni te dreqosur...