Kunder gjithckaje

~14

H: Cfa..cfare po ben Lucian?- pyeti Hejzelli mes kenaqesise qe buzet e tij te buta pambuk preknin qafen e saj bardhoshe.

L: Mos guxo me te besh ate qe bere- tha ai dhe e kafshoi ne qafe.

Hejzelli u merzit. E mori sikur ai po mbronte Klaren dhe e shtyu Lucianin dhe e pa me sy te zhgenjyer.

Hapi deren pa thene asnje fjale dhe e mbylli plot force duke shkaktuar nje zhurme te madhe.

H: Me puth mua pastaj thote mos guxo te besh ato veprime. Pse ata kur me tallen mua kishin meshire. Kur me tallen dhe s lane gje pa thene- thoshte ajo gjithe inat dhe shkoi u ul ne oborrin prapa shkolles. Atje ku askush nuk shkonte.

Vendosi kufjet dhe filloi te shihte henen qe ndriconte gjithe qiellin. Ishte nje prej degjueseve me te mira te rrefimeve dhe problemeve.

Pas 1 ore e 30 minuta u nis te shkonte ne dhome. Do te merrte nje xhakete dhe do te shkonte ne biblioteke.

Shkoi ne dhome dhe sapo hapi deren do te donte mos e kishte pare ate pamje.

Luciani ishte ulur ne shtrat dhe nje vajze po e puthte. Dhe vuri re qe ajo ishte Klara.

Iu shpif. Luciani u nda menjehere dhe e shtyu Klaren.

L: Engjell- u nis ai te fliste ndersa Hejzelli qeshi.

H: Vazhdoni erdha te marr nje xhakete- tha ajo mori xhaketen dhe sapo u nis drejt deres Luciani e kapi nga krahu.

L: Te lutem me ler te shpjegohem.

H: Me beso nuk me intereson cfare ben ti me ate njeri te peshtirosur. Por me mire qe e kuptova arsyen pse e mbroje.

L: Asgje seshte e vertete. Hejz. Hejzell- tha ai nderkohe ajo hapi deren dhe u largua me vrap drejt bibliotekes. La lotet te lagnin faqet e saj.

Ishte aq e pafat sa djali qe donte po puthej me te fundit person qe do ta kishte menduar ndo1 here.

Me e keqja ishte qe e kishte besuar verberisht. Por perseri nuk e mbante meri. Ai nuk kishte ndjenja per te. Askush s kishte per te pasur ose te pakten ashtu mendonte ajo.

Nga ana tjeter Luciani filloi ti therriste gjithe nerva Klares.

L: Kurve e poshter. Te thashe qe te urrej. Pse me puth si nje zuske. Qerohu prej dhomes sime. Te thashe largohu por kujdes mos perfundosh si Lukasi- i tha ai dhe e kapi per krahu dhe e nxori prej deres duke e rezuar ne toke.

Kur Hejzelli ishte larguar pak me pare se ajo te vinte Klara kishte shkuar ne dhomen e tyre dhe e kishte puthur me zor Lucianin. Ai e kishte shkeputur puthjen dhe ishte ulur mbi shtrat.

Por sapo Klara kishte degjuar dorezen e deres i ishte hedhur perseri ne puthje. Luciani e urrente ate femer. Por tani ishte me i shqetesuar per Hejzellin.

Ku dreqin ndodhej ajo? Ora kishte shkuar 12 e 20 minuta dhe ajo akoma nuk ishte kthyer.

I binte telefonit dhe perseri nuk i pergjigjej. I dergonte mesazhe e njejta situate.

Me shqetesimin dhe doren ne zemer hapi deren e dhomes vetem ne ato momente shikon ne fund te korridorit Hejzellin duke u perqafuar me Elvin gjithashtu nje prej nxenesve me te mire ne shkolle.

U inatos pa mase dhe hyri ne dhome gjithe nerva dhe goditi nje prej zbukurimeve ne dhome.

L: Une shqetesohem dhe rri me gjakun uje ajo me bredh me djem. Me del me ate pederastin- tha ai dhe ne ato momente hyn duke buzeqeshur Hejzelli...