Kunder gjithckaje

~10

Nderkohe pasi Luciani ishte larguar Hejzelli ishte zgjuar dhe cuditerisht me Medisonin ishin prezantuar dhe ishin afruar shume. Ishte vajza e pare qe ishte ndjere aq e hapur.

Ishin duke biseduar qeshur dhe bere shaka dhe Medisoni ia kishte arritur qellimit tia hiqte mendjen prej atij lajmi te hidhur qe kishte marre.

Mendoi se do te ishte me mire tia thoshte Luciani apo doktori lajmin e mire.

Ne dhome hyn Ersidi dhe Luciani me qetesi vetem kur shohin ato te dyja duke qeshur.

Luciani ndjeu rrahjet e zemres ti pershpejtoheshin duke pare ate te qeshte. Ishte kaq e bukur. Asnjehere se kishte degjuar te qeshte me ze.

H: Hahahah oo zot sa qesha- tha Hejzelli duke qeshur nderkohe Medisoni po qeshte akoma me shume.

L: Qeshkeni dhe sna thoni- tha ai duke buzeqeshur dhe Hejzelli ktheu syte menjehere drejt tij dhe faqet iu skuqen dhe uli koken duke qeshur ne siklet.

H: Por ju nuk ishit- tha ajo me zerin e embel dhe Luciani kishte nje nevoje te papare per ta perqafuar. S mund te mos e perqafonte aq e embel sa ajo ishte.

U ul ne ane te shtratit dhe i kapi duart e holla dhe te vogla te cilat dridhshin.

L: Je me mire tani?- pyeti ai duke i shtrenguar lehte duart.

H: Po fale teje- tha ajo duke e pare ne sy dhe duke i buzeqeshur- faleminderit qe e hape mesazhin ose nuk mund te kisha duruar me shume- tha ajo duke buzeqeshur trishtueshem.

Sapo Luciani ktheu koken te shihte drejt dritares ndjeu dy krahe te vegjel ta perqafonin dhe Hejzellin te strukej fort ne kraharorin e tij.

Ai e perqafoi me shume dhe i merrte ere flokeve te saj arome cokollate e cila ishte shtim jete per te.

H: Lucian- u be te fliste Hejzelli por Luciani e nderpreu.

L: Atehere do te flas une i pari- tha ai dhe me pas hodhi shikimin drejt Medisonit dhe Ersidit te cilet i tunden koken ne shenje pyetese dhe ai ua beri me shenje te iknin.

E: Khem- pastroi zerin Ersidi- gezohem Hejzell qe u njohem shpresoj te sherohesh sa me shpejt te shkuara- tha ai dhe shkoi drejt deres.

M: Shihemi me vone shoqja ime e ngushte- tha Medisoni dhe e perqafoi dhe me pas u nis drejt deres- se harrova tashme jeni ne nje kat dhomat perballe. Sapo t dalesh prej ketej te presim super dite- tha ajo dhe u largua duke qeshur.

H: Luci cfare do me thoshe?- tha Hejzelli duke e pyetur.

L: Ateher. Ne fillim para se te vazhdoj dua te te them nje lajm bombastik.

H: Ma thuaj- tha Hejzelli kurioze dhe e paduruar.

L: Ne te ardhmen mund te behesh mama pasi kishte pasur disa nderhyrje ne laborator dhe provezat ishin ndryshuar. Por nuk ka asnje problem tashme- tha ai dhe Hejzelli u gezua pamase dhe iu hodh menjehere ne perqafim Lucianit.

L: Ta dish qe do mesohem keq me keto perqafime-tha ai duke qeshur dhe Hejzelli qeshi nen perqafim.

L: Vazhdojme. Pasi te kthehemi ne kolegj do fillosh cdo te marte te enjte dhe te shtune stervitje me mua per kick box dhe ushtrime vetmbrojtje- tha ai dhe ajo buzeqeshi dhe pohoi.

L: Do te merremi me ndryshimin e reputacionit tend ne shkolle dhe do te bejme nje nga gocat me sypatrembura dhe qe meson gjithashtu- tha duke qeshur ai dhe ajo qeshi ghithashtu.

L: Dhe e fundit kur te dalim prej spitalit duhet te marrim milka dhe cokollata per ty meqe je ne dite te veshtira- tha duke i shkelur syrin dhe ajo buzeqeshi e skuqur dhe uli koken.

Ndersa atij i dukej kaq e bukur kur skuqej dhe bihej ne siket prej tij sa i vinte tia hante ato faqet e kuqe e ta puthte kudo neper fytyre derisa te lodhej...