Kunder gjithckaje

~5

Pasi arriti tek faqja 146 nuk i behej ta linte librin e te shkonte ne dhome. Nje nder arsyet ishte se do te perballej me inatin e Lucianit dhe nuk mund ta duronte dot shikimin te cilin ai do ti hidhte.

Veshtroi oren dhe shenonte 9 e darkes. Kishin kaluar me shume se 2 ore ne biblioteke. Pa Xhejkun i cili dukej i lodhur dhe mendoi ta linte me aq dhe te vinte perseri neser pas shkolle dhe te qendronte deri ne mbremje.

Vendosi librin ne raftin perkates, pershendeti dhe i uroi mbremje te kendshme Xhejkut dhe u nis per ne kolegj.

Arriti perpara deres dhe nguroi ta hapte deren.
"Frikacake" mendoi me vete. Mori fryme thelle dhe hapi deren dhe hyri qete brenda nderkohe furishem u ngrit Luciani prej karriges nga tavolina e studimit dhe gjendej para saj.

Perkuli pak koken per ta pare qarte pasi ishte shume me i gjate se ajo ne fizik.

L: Ku dreqin ishe he? Me bere merak. Mendova mos i bere dicka vetes- tha ai duke e pare ate ngultas dhe ajo buzeqeshi. Ate bente gjithmone dhe pse me shpirt te vrare.

H: Mos u merakos. Kur te afermit e mi nuk merakosen ti nuk ke pse shtiresh si i tille- tha ajo dhe u nis drejt tualetit nderkohe ai kapi krahun e saj dhe e ktheu mga vetja.

L: Nuk shtirem i tille isha- tha ai i bindur.

H: Okej Lucian isha ne biblioteke meqe kerkon ta dish. Dhe nuk e lendoj veten mos u merkos- tha ajo me ze te embel.

Ai i liroi doren dhe ajo shkoi ne tualet. Pasi lau duart ,dhembet dhe freskoi fytyren veshi pizhamet dhe u nis drejt shtratit.

Ishte tetor dhe ne ate pjese te New Yorkut bente ftohte.

Kishte veshur nje pale pizhame pellushi me arusha dhe sapo Luciani e pa qeshi me ze.

Ajo u skuq dhe uli koken dhe kapi fundin ne bluzes dhe filloi ta shtrengonte me gishtat e saj te holle.

H: Pse qesh?- pyeti me gjysme ze e turperuar.

L: Dukesh fiks si nje bebushe prej pellushi- tha ai dhe ajo qeshi ne siklet kurse ai u ngrit nga shtrati dhe shkoi perballe saj.

I kapi duart te cilat i dridheshin dhe i ishin bere te ftohta akull dhe ia liroi nga ai shtrengim qe po i bente bluzes.

L: Hejzell- tha i lehte dhe ajo ngriti syte e saj te veshura plot ndrojtje.

H: Po Lucian- tha ajo me zerin qe i dridhej.

L: Me vjen keq per ate cka ndodhi me pare. Dua te them ne dreke. Kam pasur disa probleme dhe te gjitha mu kujtuan. Nuk doja te te lendoja.

H: Nuk ka problem Lucian te kuptoj- tha ajo sinqerisht dhe vertet e kuptonte- shtrihemi?- pyeti ajo me ndrojtje.

L: Ne rregull- tha ai dhe priti sa u shtri Hejzell dhe e mbuloi me batanien e trashe- naten e mire engjell- tha ai dhe fytyren e kishte shume prane te sajes.

H: Naten e mire Lucian- tha ajo dhe mbylli syte duke u strukur nen batanie me mire.

Nderkohe Luciani u shtri ne shtrat dhe u kthye me fytyre nga ajo dhe po e shihte.

"Sa e brishte" mendoi ai dhe gjumi e mori duke pare ate si pamje te fundit...

_Cinderella-15 te shkuaraaa shpirti🥺❤️❤️❤️😘😘😘