-FİNAL-

1K 36 27
                                    


Sinan Çelik


"Hayatım, ben geldim." dedim buruk bir şekilde gülümserken. 

Hayatımın anlamı bana sadece gülümserken ayağa kalktı. Koşarak gidip ona sarıldım. 
Her gün düzenli olarak buraya geliyordum. Zaten ondan başka kimse kalmamıştı yanımda. 


"Hoş geldin canımın içi." 

Balım'ın yatağına doğru ilerlerken konuştum. 


"Özledin mi bakalım beni?" 

"Özlemez miyim. Baksana bana aldığın yüzük hala parmağımda." 

Elini öne doğru uzattığında sadece kıvırılmış yuvarlak, parmağına olacak şekilde ayarlanmış olan teli gördüm.

"Çok güzel görünüyor bebeğim." 

"Değil mi ama? Şeyma paçozu bunu da kıskanmıştı. Sahiden Şeyma'yı Belin götürmüştü, nerede Belin?"

"Hayatım seninle bunları konuşmuştuk. Belin.. o öldü." 

Sinirli şekilde derin bir nefes aldı. 

"Ölmedi!" 

"Bebeğim seni üzmek ister miyim ben hiç? Yalan söyler miyim sana?" 

"Ama.. Belin ölmedi. Ölemez." 

İç çekerek Balım'a uydum. 

"Haklısın çiçeğim. Kesin gelecektir yanına." 

Sevinçle gülümserken ellerini çırptı çocuk gibi. Bazen keşke diyordum. Keşke beş yıl önce akıl sağlığını yitirmeseydi.

"Efendim canım?" 

Bir süre boş duvara baktı. 

"Haklısın gerçekten de." 

Yine olmayan birileriyle konuşuyordu. Doktorlar bu psikolojiyle fazla yaşamaz diyorlardı. Elimdense hiç bir şey gelmemesi beni çok üzüyordu. 

"Canımın içi, neden üzgünsün?" 

Elleriyle yanaklarıma dokunup saçlarımı okşadı. Ona gülümsedim.

"Üzgün değilim bir tanem. Sadece aklıma sana hediye alamadığım geldi."

"Gerek yok hediyeye zaten bebeğim. Senin yanımda olmandan güzel ne olabilir?" 

Gülümseyerek baktım yüzüne. 

"Hem sana bir sürprizim var. Sevineceksin." 

Yataktan kalkıp yavaş adımlarla odasında bulunan masaya doğru ilerledi. Masanın üstünde duran taş benzeri bir şeyi alıp yanıma geldi. 

Taşı bana verdiğinde anlamazca taşa baktım. 

"Görmüyor musun akıllım? Hamileyim!" 

Gözlerim dolmuştu. Hamile falan değildi. Sadece.. şizofreniydi. 

"Neden ağlıyorsun canımın içi? Yanlış mı dedim?" 

"Ben. Ben çok sevindim buna hayatım. O yüzden ağlıyorum. Çok güzel bir haber bu."

Sevinçle bana sarıldı. Bende ona. Balım'ı yatağa yatırıp yanına yattığımda şu ana kadar olan hayatımızı düşündüm. 

Balım'la  altı yıldır evliydik. Annesinin ve babasının ölümüne alışmıştı ama Belin, canından çok sevdiği ikizi Balım'ın gözleri önünde intihar etmişti. Hem de Acar bozuntusu yüzünden. 

Balım'la daha bir yıllık evliydik o zamanlar. Bir yıl içinde Balım sürekli çocuk istiyordu ama hamile kalamıyordu. Bu nedenle de psikolojisi bozulmak üzereyken Belin'in intiharı onu derin bir akıl sağlığı sorunuyla baş başa bıraktı. 

Elimden geldiğince yardım etmeye çalışmıştım. Pozitif olması için çabalamıştım. Ama yine de akli dengesini kaybetmişti. 

Altı yılımızın beş yılını hastanede geçiriyorduk. İçten içe kendini bitirmişti Balım ama yine de ömrümün yettiği kadar ona hala destek olacaktım. Bana ne kadar mutlu ve pozitif görünse de ben yokken derin bir depresyonun içinde olduğunu hissedebiliyordum. 

İlk tanıştığımız anları düşündüm. Balım'a göre ilk barda tanışmıştık. Yanlıştı. 

İlk tanışmamız lunaparkta olmuştu. Korku tüneline çok binmek istiyordu ama abisi izin vermiyordu. Çünkü biletleri kalmamıştı. Bende elimde kalan son iki biletle Balım'ın yanına gidip onu korku tüneline bindirmiştim. Böylece konuşmaya başlamıştık. 

Kendisini ünlü bir model sanıyordu mesela. Bu da yanlıştı. Ünlü bir model olacak kadar güzel ama ne kadar film, dizi, modellik isteği gelmesine rağmen geri çeviren de oydu. 


Düşünmeyi kesip hayatıma baktım. Canımdan çok sevdiğim kadına. Tek bir göz yaşına bile dayanamadığım güzelliğime. Saçlarının her bir telini ayrı ayrı sevdiğim, mavi gözlerinin bana ufak bir bakışında bile heyecandan elimin titrediği kadına baktım. 

Saçlarını öperken kokusunu içime çektim. Başını göğsüme yaslayıp daha rahat uyuması için azıcık daha yatakta kenara kaydım. Tekrardan gözlerim göğsümde uyuyan kıza kaydığında gülümsedim. 


"Seni delirsen bile, akıl sağlının onda biri yerinde olmasa bile seveceğim. Seni hiç bir zaman bırakmayacağım. Benden nefret etsen de beni istemesende, ben her zaman sana aşık kalacağım bir tanem." 


**********

Merhaba sevgili okuyucularım, 

Finalimizi de yapmış bulunmaktayız. Bu hikayeyi yazarken başından beri beni destekleyip yanımda olan herkese çok teşekkür ederim.  İyi ki varsınız. Başka kitaplarda görüşmek üzere!

(Sizce özel bölüm olsun mu? Balım'ın kendi kafasında kurmadığı sahnelerden mesela?)

HAYATIM // YARI TEXTİNG \\Where stories live. Discover now