PSYCHOPATH'S LOVE SERIES #2: DASHIEL DAVIN CARTER

Kabanata 14

Warning: R|18. Vulgar words are also available.

KABANATA 14:

"Una na 'ko ha?" paalam ko kay Candice sabay ta'yo mula sa pagkakaupo.

Tumango ito, "Sige sige, hihintayin na lang kita sa room," she answered sabay dampot sa shoulder bag niya at saka rin tumayo.

Sabay kaming lumabas sa Cafeteria but we separated our ways nang makalabas na kami  ng tuluyan.

Tinungo ko ang daan papunta sa opisina ni Prof, samantalang siya naman ay tinungo ang daan papunta sa classroom namin.

Mahihinang paghakbang ang aking pinapakawalan habang tinutungo ko ang daan papunta sa opisina ni Prof, natatakot kasi ako, natatakot kasi ako sa kaisipang baka naroroon pa ang punyemas na iyon.

I don't know why kung bakit ako natatakot sakanya, but I guess may kinalaman rito ang intimidating aura na palaging nakapalibot sakanya. He have this kind of intimidating aura kasi na siyang magpapangatog sa tuhod mo kapag nakakasalamuha mo siya o kung matitigan mo ang mga mata niya. Sa tuwing nagsasalita namin ito galit ang baritono at medyo strikto nitomg boses ay mas mangangatog ang tuhod mo.

Alam ko ang tungkol sa mga bagay na iyon dahil ako mismo ang nakaranas niyon mula sakanya.

Mas binigalan ko pa ang paglalakad ko ng may maalala ako at ang mga naalala ko na iyon ay ang ginawang pam bubuwisit ng punyemas na iyon sa akin. Kung kani-kanina lang ay natatakot ako na makita siya ngayon naman ay naiinis na ako. Naiinis na ako sa kaisipang makikita ko siya.

Inis na inis pa rin kasi ako sa ginawa niyang pam bu-buwisit sa akin kahapon. Hindi lang kasi isang beses niya akong binuwesit kahapon kundi tatlo ata iyon. Una, sa daan, pangalawa, 'yong sindaya niyang pagharang sa dinaraanan ko na siyang naging dahilan kung bakit nahulog ang mga papel na dala dala ko sa mga oras na iyon at ang pangatlo'y na late ako ng dahil sakanya. Piste kasi! Imbes na kasi tulungan ako'y tinitigan lamang ang boobs ko. Putspa talaga ang lalaking iyon e no!

Naiinis man dahil sa kaisipang baka makita ko na naman ang pisteng iyon ay binilisan ko na lang ang paglalakad ko papunta sa opisina ni prof, dahil kapag binagalan ko pa ang paglalakad ko'y paniguradong ma la-late na ako sa next class ko, at pag nagkataon ay baka papasagutin na naman ako ng napakaraming katanongan sa office. Na drain kaya ang utak ko kanina at ayaw ko ng ma drain muli ang utak ko.

Nang marating ko ang harapan ng office ni prof ay kakatok na sana ako sa pintuan na nasa harapan ko. Pero gano'n gano'n na lang ang pagkatigil ng mga kamay ko sa ere ng may marinig akong umuungol, at ang ungol na iyon ay nanggagaling sa loob nitong opisina sa harapan ko.

Dumaan ang pagtataka sa mga mata ko dahil sa mga narinig ko, pagtataka kung bakit may umuungol at kung sino ang umuungol, pero basi sa naririnig ko'y mukhang pag-ungol iyon na nanggagaling sa isang babae. Ang hinhin kasi e.

Kasabay ng pagtataka ko na iyon ay pag dagundong rin ng kaba sa puso ko, dahil sa hindi ko malaman na dahilan, pero kahit gano'n pamay nagawa ko pa rin katukin ang pintuan na nasa harapan ko kahit na'y nanginginig na ang aking mga kamay dulot ng kaba na hindi ko alam ko kung ano ang dahilan.

Akala ko'y titigil na ang mga pag-ungol na iyon ng kumatok ako, pero akala ko lang pala iyon dahil hindi naman talaga ito tumigil, mas lalong lumakas pa nga.

Ano ba kasi ang nangyayari sa loob at bakit kung maka ungol si Prof Buenaventura ay wagas? Yes, si Prof Buenaventura ang umuungol sa loob, obvious na obvious naman e, sa boses niya pa lang. At saka isa pa, she is the owner of this office kaya imposibleng iba ang may ari nong ungol gayong siya lang naman ang may ari ng buong office na ito.