EVİM

24

YAZAR ANLATIMIYLA:

Günümüz: (Yani Mira'nın kaçırıldığı gün)

''Hocam...''

Arslan telaşla odasına giren Gülşah'a baktı. Bugün çok yoğun bir gündü. Zincirleme trafik kazası olmuştu. Sabahtan beri kaç ameliyata girdiğini sayamamıştı.

''Hocam yeni bir hasta geldi. 15- 16 yaşlarında başının arkasına darbe almış. Komşular bulmuş. Ambulansta ilk müdahale yapılmış. Kanamayı durdurmuşlar ama beyin kanaması riski var. Beyin tomografisi çekildi.''

Arslan Gülşah'ı onaylayıp tomografiyi inceledi. Pek bir şey yoktu. Ama yine de böyle vakalarda risk her zaman oluyordu. Acile girdiklerinde Arslan gördüğü beden ile kaskatı kesildi. Gözlerini kırpıştırdı. Yetmedi eli ile gözlerini sildi. Hayır hayal görmüyordu. Sedyenin üzerinde yüzü solmuş bir şekilde yatan kişi Çınar'dı.

''Çınar!''

Gülşah Arslan'ın bağırmasıyla korkudan elindekileri düşürdü. Nerdeyse bütün acil duymuştu bağırtısını.

Arslan hızla Çınar'ın yanına gitti. Ondan sonraki yarım saat ise Arslan'ın bağırtısı ve emirleri ile geçmişti.

Bütün aile odada oturmuş Çınar'ın uyanmasını bekliyordu. Arslan sinir krizi geçirmek üzereydi. Çınar'a bunu yapanı bulduğunda yapacağı işkenceleri düşünüyordu. Nuray hanım ise endişeli bir şekilde gözünü dahi kırpmadan oğluna bakıyordu.

Çınar kıpırdamaya başlayınca hepsinin odak noktası o olmuştu. 

''Mira... Abla... Yapma... Miraa. Nolur bırak...''

Çınar sayıklıyor bir türlü kendine gelemiyordu. Çınar'ın dediklerini duyunca hepsi donmuş kalmıştı. Hepsinden bir acaba oluşmuştu. Nuray Hanım oğullarının yüzündeki suçlayıcı ifadeyi görünce kaşları çatıldı.

''Sakın Mira'yı suçlayayım demeyin. Kız sizin yüzünüze evi dahi terk etti.''

Arslan sinirle saçlarını karıştırdı. Öfke bütün bedenini ele geçirmişti.

''Anne eğer o kızın bu işte en ufak bir parmağı olsun sana yemin olsun bu ülkeyi dar ederim onlara. Benim kardeşime canıma bunu o yaptıysa bu sefer seni de ezer geçer o kızı mahvederim.''

Arslan'ın buz gibi sesini duyunca Nuray Hanım'ın içini bir korku kapladı. Oğlunun bu öfkeyle ters bir şey yapmaması için dua etti.

''Baran eve gidelim. Kamera kayıtı komşular ne halt varsa bakalım.''

Baran Arslan'ı onaylayınca hızla dışarı çıktılar. Nuray Hanım oğlunun alnını öpüp odadan çıktı. Mira için endişelenmişti. Mira'yı aradı ama uzun uzun çalmasına rağmen telefonu açan olmadı.

''Ne demek lan vermiyorum! Benim asabımı bozman ulan.''

''Eğer evimden gitmezseniz polis çağıracağım.''

Baran abisini zar zor evden uzaklaştırdı. Mahalleye gelince evlerini gösteren bir kamera bulmuşlardı ama ev sahibi inat çıkmış görüntüleri bir türlü vermiyordu. Arslan kendine kızdı. O sahte haciz olayından sonra kamera taktıracaktı ama aklından çıkmıştı.

''Ulan insan gibi yardım istedik yaptığına bak. Bir de polisi çağıracağım diyor. ÇAĞIR LAN! Tehdit ediyor bir de beni pe...''

''Abi tamam sakin ol. Arif'i aradım ben halledeceğim dedi.''