Φτάνουμε σε έξω από ένα εστιατόριο και φαίνεται ωραίο,αλλά εδώ θα πάμε; Περίμενα κάποιο κλαμπ,κάτι πιο διασκεδαστικό. Δεν περίμενα τον Αχιλλέα να με φέρει εδώ,ούτε ήθελα να είμαι ειλικρινής. Αρχίζει να γελάει. Τι έπαθε; «Για μια στιγμή νόμιζες ότι θα έρθουμε εδώ,έτσι δεν είναι;» με ρωτάει και ανακουφίζομαι, «Απλά σε πειράζω» λέει και συνεχίζει το αμάξι.
Μετά από λίγο φτάνουμε στον πραγματικό μας προορισμό·ένα κλαμπ. Μπαίνουμε μέσα και εκείνος παραγγέλνει ποτά,μάλλον ποτό για εμένα, γιατί εκείνος δεν θα πιει. Μου δίνει το ποτό και για λίγο απλά καθόμαστε. Επεξεργάζομαι τον χώρο,περίεργο το πόσος κόσμος έρχεται καθημερινή σε μπαρ. Δεν έχουν δουλειές; Ή σχολείο; Μετά θυμάμαι ότι κι εγώ κανονικά έχω σχολείο,αλλά δεν είμαι εκεί. Πίνω το ποτό μου,όχι ολόκληρο,γιατί δεν θέλω να κάνω κεφάλι και πηγαίνουμε να χορέψουμε. Ο Αχιλλέας τυλίγει τα χέρια του γύρω μου,καθώς χορεύουμε και φέρνει πιο κοντά του. Νιώθω λες και δεν υπάρχει κανένας γύρω και είμαστε μόνο εμείς. Και οι δυο είμαστε συγκεντρωμένα στα μάτια του άλλου. Τα σώματα μας καίγονται καθώς ακουμπιουνται. Φιλιόμαστε και δεν αργεί το φιλί να μην μας καλύπτει. «Πάμε;» με ρωτάει και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. Βγαίνουμε από το κλαμπ με τον Αχιλλέα να με αγκαλιάζει από πίσω. Μπαίνουμε στο αμάξι και ξεκινάει,αλλά όχι για το σπίτι.
«Που πάμε;» αναρωτιέμαι
«Εκεί που ξεκίνησαν όλα» απαντάει και ξέρω που εννοεί. Στην παραλία μας. Δεν αργούμε να φτάσουμε και να τρέξουμε προς την άμμο. Δεν υπάρχει κανείς,όπως πάντα.
Τοποθετεί το δερμάτινο μπουφάν κάτω και έπειτα με φιλάει. Με φιλάει παθιασμένα σαν να είναι η τελευταία φορα που θα με φιλήσει. Σηκώνει το φόρεμα μου μέχρι την κοιλιά μου και λυγίζει τα πόδια του. Το κεφάλι του μπαίνει ανάμεσα μας. Βάζει για ακόμη μια φορά το στόμα του εκεί.
« Ω Αχιλλέα.» μουρμουρίζω,κάθε φορά νιώθω πως το κάνει ακόμα καλύτερα.Τα πόδια μου τρέμουν κι θέλω όλο και περισσότερο. Νιώθω να σταματάει. «Μη σταματάς» τον παρακαλώ και δεν το κάνει. Σταματάει όμως για να μου δώσει ένα φιλί στο στόμα και το δάχτυλο του γλιστράει μέσα μου.Κλείνω τα μάτια μου από ευχαρίστηση. Όλο το άγχος φεύγει από το σώμα μου. Προσθέτει ένα ακόμα δάκτυλο μέσα και το αισθάνομαι περίεργα,μα σύντομα τα βγάζει. Έρχεται πάλι προς εμένα. Φιλιόμαστε και ανεβαίνω εγώ από πάνω. Βάζω τα χέρια μου μέσα από την μπλούζα του αφήνοντας του απαλά γρατζουνιές. Πηγαίνω προς τα κάτω όσο έχω το χέρι μου στο στήθος του,με το όλο του την παίζω αλλά σταματάω γρήγορα και το βάζω στο στόμα μου. Βάζω λίγο μετά περισσότερο μέχρι που με σταματάει και με φιλάει. Ψάχνει κάτι στο κατεβασμένο παντελόνι του. Προφυλακτικό. Το πιάνει,το φοράει και μπαίνει μέσα μου και πιάνω τα χέρια του.Βγαίνει λίγο πριν τελειώσει μέσα μου και κατεβαίνω πάλι προς τα κάτω ώστε να τελειώσει κι εκείνος. Όταν τελειώνει κάθομαι δίπλα του στην άμμο. Σηκώνει το παντελόνι του κι εγώ ανεβάζω το εσώρουχο μου και φτιάχνω το φόρεμα μου.
«Πείνασα» λέω και εκείνος γελάει
«Νόμιζα πως ποτέ δεν θα το έλεγες» λέει και με σηκώνει από την άμμο. Με κρατάει σε στυλ νύφης και με κάνει σβούρες.
«Σταματά,θα σε ξεράσω» τον προειδοποιώ, αλλά εκείνος δεν με αφήνει κάτω. Με πηγαίνει στο αμάξι και με βάζει να κάτσω στην θέση του συνοδηγού. Μπαίνει κι εκείνος στο αμάξι.
«Λοιπόν,τι θες να φας;» με ρωτάει
«McDonald's» λέω χωρίς δεύτερη σκέψη και πάμε στο πιο κοντινό. Καθόμαστε και τρώμε. Σίγουρα δεν είμαι κατάλληλα ντυμένη για εδώ, αλλά πραγματικά δεν με νοιάζει. Περνάω υπέροχα.
Έρχονται τα φαγητά και αρχίζω να τρώω λες και έχω μείνω νηστική μέρες. Νιώθω το βλέμμα του Αχιλλέα πάνω μου. Χαμογελάει, αλλά δεν φαίνεται χαρούμενος. «Σε αγαπώ,το ξέρεις;» μου λέει και χαμογελάω
«Κι εγώ σ'αγαπώ,παρά πολύ» λέω μπουκωμένη με φαγητό
Δεν ήξερα...Δεν ήξερα πως σύντομα όλα θα άλλαζαν... Έπρεπε να το είχα φανταστεί αυτή εδώ την στιγμή.
Η ώρα πέρασε και επιστρέψαμε σπίτι,για γύρο δεύτερο ελπίζω... Ο Αχιλλέας πήγε τουαλέτα κι εγώ κάθομαι στο κρεβάτι του, περιμένοντας τον μέχρι που χτυπάει το κινητό του. Το κοιτάω ασυναίσθητα επειδή είναι δίπλα μου.
"Το πρόγραμμα σας για την σχολική χρόνια. Σας καλωσορίζουμε στο Βρετανικό ες-" σταματώ να διαβάζω. Βρετανικό; Εσωκλειστο ήταν η επόμενη λέξη; Τι στο διάολο;
Ο Αχιλλέας γυρνάει από την τουαλέτα. «Τι στο διάολο;» ρωτάω προσπαθώντας να μην φωνάξω γιατί οι άλλοι κοιμούνται. Με κοιτάει μπερδεμένος και έπειτα βλέπει το κινητό του κοντά μου. Περιμένω να πει κάτι,μα δεν το κάνει. Δεν το κάνει που να πάρει!
-anwnymh
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
What do you want ?
Teen Fiction«Τι θες;» τον ρωτάω. Με ακολουθεί τόση ώρα, κάτι θα πρέπει να θέλει αλλιώς είναι απλά ανώμαλος. «Τι σε κάνει να νομίζεις πως θέλω κάτι;» ρωτάει με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. Είναι ελκυστικός και το ξέρει,όλοι στο σχολείο το ξέρουν. «Με ακολουθείς.» λέω...
