Δεν σε αναγνωρίζω {25}

962 90 25
                                    

«Έβγαινα με τον Αχιλλέα» Ακόμα δεν πιστεύω ότι το είπα αυτό. Με κοιτάει ανέκφραστος. Είναι θυμωμένος; Μπερδεμένος; Σοκαρισμένος; Δεν μπορώ να καταλάβω.

«Τι έκανε λέει;» ακούγεται η φωνή του Γιάννη πίσω μου και γυρνώντας τον βλέπω μαζί με την Κατερίνα. Είμαστε όλοι εδώ. Όλοι έμαθαν για τον Αχιλλέα.

«Αποκλείεται» μουρμουρίζει ο Δημήτρης

«Τον Αχιλλέα; Εκρινες όλα αυτά τα κορίτσια που κορόϊδευε και έγινες ένα από αυτά;» με ρωτάει ο Γιάννης

Δεν μπορώ να καταλάβω αν έχουν θυμώσει επειδή τους το έκρυψα ή επειδή μιλάμε για τον Αχιλλέα.

«Η Έμμα δεν θα έβγαινε ποτέ μαζί του. Δεν είναι αφελής,είναι έξυπνη και δεν ένας βλάκας σαν εκείνη ποτέ δεν θα μπορούσε να την ρίξει» με υπερασπίζεται ο Δημήτρης. Κατεβάζω το κεφάλι μου. Δεν το αντέχω αυτό. Με κοιτάνε όλοι απογοητευμένοι και νιώθω ντροπιασμενη. Ότι κι αν σκεφτόμουν στο παρελθόν έχει φύγει, τα παιδιά έχουν δίκιο. Αυτό που έκανα ήταν χαζό και αφελές. «Έμμα,πες μου ότι δεν είναι αλήθεια. Αν ήταν θα το ξέραμε,δεν θα μας εκρυβες κάτι τέτοιο» μου λέει και σηκώνει το πρόσωπο μου ώστε να τον κοιτάξω στα μάτια.

«Είναι αλήθεια,Δημήτρη» παραδέχομαι ντροπιασμενη, «Βγαίναμε,μα δεν κράτησε πολύ. Με άφησε»

«Και δεν θεώρησες αναγκαίο να μας το πεις;» ρωτάει ο Γιάννης

«Ήθελα να σας το πω όσο τίποτα άλλο,μα δεν ήθελα να σας χάσω. Φοβόμουν την αντίδραση σας,ειδικά αφού είδα την αντίδραση της Κατερίνας. Πανικοβλήθηκα και τα έκανα σκατα» παραδέχομαι

Ο Γιάννης γυρνάει στην Κατερίνα. «Το ήξερες;» την ρωτάει θυμωμένος κι εκείνη κουνάει καταφατικά το κεφάλι της. «Γαμησε το! Μας λέγατε ψέματα και οι δυο. Πως μπορέσατε;» ρωτάει και τις δυο μας,αλλά κοιτάει μόνο την Κατερίνα.

Η Κατερίνα πάει να εξηγήσει αλλά εκείνος φεύγει. «Ευχαριστήθηκες; Σε είχα προειδοποιήσει γι'αυτό» λέει πριν τρέξει πίσω από τον Γιάννη

Έμεινα μόνη με τον Δημήτρη. «Δημήτρη,εγ-«

«Να βγεις μαζί του; Σοβαρά; Έμμα,έχεις ακούσει γι'αυτόν. Τι σκατα σκεφτόσουν;» με ρωτάει. Δεν σκεφτόμουν,αυτό είναι το πρόβλημα. «Και ξέρεις τι; Ας βγεις με όποιον θες,στο τέλος της ημέρας δεν μου πέφτει λόγος. Αλλά να πεις ψέματα;» με ρωτάει, «Έμμα, εσύ ποτέ δεν έλεγες ψέματα για τίποτα. Ποτέ» λέει και το ξέρω. «Δεν σε αναγνωρίζω» λέει και φεύγει κι εκείνος αφήνοντας με μόνη στην μέση του δρόμου

What do you want ?Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα