Dating My Hater (Enhypen Series #1)

16

xvi.

Natulala ako habang nagsasagutan ang dalawa, kaya ba mainit ang dugo ko kay Heeseung dahil nararamdaman ko na magkatulad sila ni Daniel?

Dahan dahan akong napa atras palayo sa likod ni Heeseung, sobra akong natatakot ngayon.

"Bakit mo naman itatago sa babaeng iyan ang totoo na mag pinsan tayo? Na iisang dugo lang naman ang dumadaloy sa ating dalawa?" rinig kong sabi ni Daniel.

"Sabi kong tumigil kana!" sigaw ni Heeseung.

Mas lalong lumakas ang tawa ni Daniel na nag e-echo na sa buong gubat, nanginginig na ako sa takot at parang gusto ko nalang magpakain sa lupa.

"Ethan pinsan, huwag mo nang itago...dahil lalabas at lalabas din ang katotoohanan. Hindi ba gusto mo si Yvette habang kami pa? No, habang kayo pa ng ex mo?"

Napatingin ako ngayon sa lalaking nasa harapan ko, he's on his unusual poker face na parang natamaan sa sinabi ng pinsan. Wait, did I heard him right?

"Gusto mo siya hindi ba? Habang kami pa, at habang kayo pa ng ex mo-"

"Sabi kong tumigil kana eh!" nakita ko nalang ang pagbagsak ni Daniel sa lupa, napaka bilis ng pangyayari at bigla nalang nasa harapan ni Daniel si Heeseung para sumuntok. "Ayoko sa lahat, yung pinapakialaman ako, and the one who's minding my business!"

Hinila ako ni Heeseung papaakyat sa bundok, "Tara na."

Mabilis ang naging paglabas namin sa forest land, sinalubong ako ng mahigpit na yakap ni Monica.

"Buti nalang talaga at nakita ka ni Ethan! Kanina pa ako nag aalala!" aniya.

Tinignan ko ang likod ni Heeseung naglalakad na palayo mula sa pwesto namin, as far as I heard Heeseung likes me. Does he?

Kinabukasan ay ang iba't ibang activities para sa summative tests or no to summative tests. Nakapang P.E uniform kami ngayon at halos nakatali ang buhok, napansin ko rin ang mga ibang camp na pareho ang suot sa amin nguni' iba-iba ang hairstyle.

"Ano ba kayo! Mas maganda kapag unique no, mag stand out tayo kaysa sa ibang camp!" sigaw ni Mitch na siyang nag suggest sa buhok namin ngayon.

It was like uh, a Sandara Park iconic hairstyle called palm tree hairstyle. Others looks at us very ridiciously, and I can't even avoid their stares at us.

Luminga ako sa paligid upang tignan kung nandito pa ba si Daniel, when someone appeared behind me.

"Pinauwi kona siya, and I bet he'll transferring back to Toduro." ani Heeseung.

Hindi ko maintindihan kung bakit bigla akong naging aware sa sarili ko't gusto kong makita ang itsura ko. This palm tree hairstyle gives me a lot of embarassment for life.

Umupo ako sa may tabi ng pangpang habang inaalis ang tali ng buhok ko, in the end our camp won, and it means we won't be able to take our summative test before the midterm exam.

As I remove it one by one, Heeseung helped me with the upper part of my hair. Napapikit nalang ako sa tuwing naiisip ko na gusto niya ako, I haven't heard any confirmation yet pero kabado ako.

"There." aniya nang maalis na niya lahat.

I cleared my throat, "T-Thanks."

He smiled at me saka tumabi sa akin, watching the weak waves on the shore. Tinignan ko siya ng palihim, wanting to ask if Daniel was right about his feelings about me pero paano kung nagkakamali lang ako? Paano kung di tototo at gawa-gawa lang iyon ni Daniel?

"Maybe you're curious about what Daniel said last night..." panimula niya, so it's really starting. I swallowed hard, "...well, about the cousin thing, sa gustuhin ko man at sa hindi...pinsan ko talaga siya. " he chuckled. "I don't even know why, pero wala ganon yung nangyari."

He licked his lips and frowned, he looks like he's having a hard time dealing with Daniel. He's indeed stubborn, strong man, and violent. Hindi ko na maaalala ang mga bagay ns nagustuhan ko sakaniya noon at naging kami nalang bigla.

"And the part that he said I like you..." I saw him swallowed before speaking,
"...well, that's somehow true."

Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi ko alam ang ire-react ko sa sinabi niya. Nag malfunction bigla ang utak ko dahil dito.

Marami pa siyang mga bagay na inamin at feeling ko ay dito na masasagot ang mga katanungan ko, but my tongue betrayed me.

"He said that you have an ex, anong nangyari? Because you don't seems like breaking up with someone without valid reason." tanong ko.

Gusto kong sapukin ang sarili dahil alam ko namang ayaw na ayaw ni Heeseung na pinapakialaman siya at eto ako ngayon nagtatanong about sa past niya.

Heeseung chuckled, "My ex? She's pretty like you, she's in modelling too. She's talented, she's famous, she's perfect." sambit ni Heeseung. "She has all the standards of men."

Bigla tuloy akong nanliit, saying something or praising someone so high makes me feel like a dirt on her shoes. Pero bakit sila naghiwalay?

"B-Bakit kayo nag break?" lakas loob kong tanong.

Tumawa si Heeseung, "Ikaw ha, nalaman mo lang na gusto kita curious kana agad sakin." aniya.

I just smiled, "Well, Reilaña and I had a very pretty fight. Like we're always have a misunderstanding, alam mona medyo immature pa noon at jejemon madalas kaming nag aaway. Not until nagsawa ako sa away namin and decided to cut the strings between us and hurt her pretty bad that makes her feeling worst." kwento niya.

I somehow pity that woman for having a jerk boyfriend at her young age, for sure masakit para sa isang puppy love ang ganoong klase ng break up.

"Why do I even told you about my past if you're already my present, hmm?" sabay tingin sa akin. "Do you still hate me, Yvette?"

Nag iwas ako ng tingin saka lumunok, do I still hate him? "Hindi ko alam."

"Well, sabagay hindi ka nga pala ganon kadaling kunin." aniya. "Ligawan kita, Yvette." deklara niya.

Nanlaki ang mga mata kong napatingin sakaniya, nakangiti siya habang nakatingin sa akin. Those sweet smiles that he ever showed when we are alone together.

"Let me in to your heart, and I'll be your boyfriend."