Chapter 52
Amanda's POV
"I love you Mandy." Para akong nabingi nang sabihin nya ang mga katagang iyon.
Nakatingin lang ako sa kanya.
Bumuntong hininga ito at saglit na umalis sa aking harapan.
Namalayan ko na lang na nagsindi pala ito ng lamp nang bahagyang lumiwanag ang loob ng cottage.
"Mandy, I said I love you, please say something." Bumalik ito sa harapan ko at muli itong nagsalita nang hindi ako sumagot.
"I was fool back then. I have loved you ever since pero hindi ko yun na realize kasi lagi ka lang nandyan sa tabi ko." Tumawa ito ng mahina bago nagpatuloy. "Alam mo bang kaya walang nagtangkang manligaw sayo noon ay dahil lahat ng magtanggkang lalakeng lumapit sayo pinagbabantaan ko?In love ako sayo noon pa kaya hindi kita ipinakilala kay Mark at Lyndon hanggang mag college ka dahil ayokong may ibang lalakeng mapalapit sayo. Kahit kay Lawrence nagkaroon ng time na nainis ako sa closeness nyo. I thought I was in love with Annalise before. Pero hindi pala, dahil lahat ng selos na nararamdaman ko tuwing may ibang lalakeng lalapit o kakausap sa iyo ay hindi ko naramdaman kay Annalise.
I was Inlove with the idea na kailangan sya yun maging girlfriend ko, Well in fact na yun babaeng sobrang mahal na mahal ko ay araw araw ko palang kasama.."
Gusto ko syang yakapin sa sayang nararamdaman ko pero hindi ako makakilos.
Lumapit ito sa akin at ikinulong ang mukha ko sa mga palad nya.
Nagtitigan kami ng ilang sandali hanggang sa nag iwas ito ng tingin ng may lumandas na butil ng luha sa mata nya.
He is crying.
"But I'm willing to let you go Mandy, for your happiness."
Bumuhos na din ang luha kong pinipigilan.
"How dare you Bryan?!" Kumawala ako dito at pinagsusuntok ito sa dibdib.
"I'm sorry, hindi ko sinasadya. I just love you so damn much at hindi ko na kayang sarilinin lang itong feelings ko sayo Mandy. Kahit ngayon lang gusto kong malaman mo. Pero hindi ako magiging selfish Mandy.."
_____________
Bryan's POV
"Ganun lang yun?" Umiiyak itong tumalikod sa akin. "Ganun ba talaga ako kabilis i-let go Bry? Sasabihin mong mahal mo ako pero willing kang mag let go?"
"I love you so much Mandy at ayokong maging selfish.."
"Tinanong mo ba kung anong gusto ko? Paano kung gusto kong maging selfish ka at mahalin mo lang ako?" Halos pabulong na lang lumabas sa bibig nito ang huling sinabi.
"Then I'll be selfish.."
_____________
Warning: Rated R
"Then I'll be selfish.."
Paharap na kinabig ng binata si Mandy at mabilis na siniil ng halik sa labi.
"Just tell me that you still love me Mandy." Wika nang maghiwalay ang kanilang labi.
"I love you Bry, mahal na mahal..."
"Oh, Mandy." Muli nitong inangkin ang labi nito na ginantihan ng dalaga ng kasing init ng ibinibigay nito.
Naramdaman ng dalaga ang pag angat ng katawan mula sa sahig kaya mahigpit nitong ipinulupot ang mga Binti sa bewang ng binata habang ang dalawang kamay naman ay mahigpit na na nakakapit sa batok nito.
"Ahhh.. Bryan.." Mahinang ungol ni Amanda nang bumaba ang halik nito sa kanyang leeg.
"Make love to me Mandy."
"Yes Bry, love me.. "
Parang apoy na naglingas ang katawan ni Bryan sa narinig at halos padaskol nitong isinandal sa pader ang dalaga.
Mabilis nitong itinaas ang damit ng dalaga at hinubad iyon.
