လမ်းခွဲပြီးပြီ၊မ​နှောင့်ယှက်နဲ့​တော့(မြန်မာဘာသာပြန်)

အခန်း-၉(နူးညံ့​သောနှလုံးသား)

ဖရဲသီး​လေးရဲ့ ponytail ​လေးဟာ လူလည်၀တုတ်​ကောင် ဖမ်းဆွဲထားတာကို ခံ​နေရပြီး ဆံပင်​တွေ နာကျင်​နေတဲ့အထိ အဆွဲခံထားရသည်။ဖရဲသီး​လေးမှာ နီရဲ​နေတဲ့ မျက်လုံး​တွေနဲ့ ​ခြေ​တစ်လှမ်း​​လေးတောင် မ​ရွေ့နိုင်​ချေ။

သန့်စင်ခန်းထဲမှာ အတန်းကြီး က​လေးသုံး​ယောက်က ဖရဲသီး​လေးရဲ့​ရှေ့မှာ ပိတ်ရပ်​နေကြသည်။တခြားက​လေးနှစ်​ယောက်က​​တော့ ၀တုတ်လိုမျိုးမဟုတ်ဘဲ ​ကြောက်လန့်​နေကြသည်။သူတို့နှစ်​ယောက်က ခြ​င်္သေ့ရဲ့အ​နောက်မှာရှိ​နေတဲ့ မြည်းတစ်​ကောင်လိုမျိုး အဆင်သင့်ရပ်​နေပြီး ​အော်ဟစ်သာ​နေကြသည်။သူတို့​တွေက ဖရဲသီး​လေးကို ရိုက်ဖို့ ​ကြောက်​နေကြသည်။

ဒါက ဖရဲသီး​လေးအတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် အနိုင်ကျင့်ခံရတာဖြစ်သည်။သူ့ရဲ့မျက်လုံး​လေး​တွေက နီရဲ​နေပြီး စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုး ​ပြောလိုက်သည်။ " ငါ့ဆံပင်ကို မထိနဲ့ "

လူလည်၀တုတ်​ကောင်က လန့်သွားသည်။သူ့ရဲ့အငယ်နှစ်​ယောက်​ရှေ့မှာ ဖရဲသီး​လေးက သူ့ရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကို စိန်​ခေါ်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရတာ​ကြောင့် သူ ပိုပြီး​ဒေါသထွက်လာသည်။သူက ရိုင်းစိုင်းစွာ ဖရဲသီး​လေးကို ရိုက်လိုက်သည်။ " ငါ မင်းရဲ့ဆံပင်ကို ဆွဲပစ်မယ် ! မင်းက မိန်းက​လေးလည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့ ဘာလို့ ဆံပင်ကို ကျစ်ဆံမြှီးကျစ်ထားတာလဲ ? ဒါက အရမ်းရုပ်ဆိုးတာပဲ ! အရမ်းရုပ်ဆိုးတယ် ! "

သူတို့​တွေက သူ့ရဲ့ဆံပင်​လေးကို ဆွဲထားကြတဲ့အခါ ဖရဲသီး​လေး အရမ်းပဲ စိတ်ဆိုးသွားသည်။သူက ချက်ချင်းပဲ သူ့ကိုယ်သူ အား​ပေးတဲ့အ​နေနဲ့ ​ဒေါသထွက်စွာ ​အော်လိုက်ပြီး ၀တုတ်ရဲ့ဗိုက်ကို သူ့​ခေါင်း​လေးနဲ့ ​ဆောင့်တိုက်ချလိုက်သည်။

ရလဒ်အ​နေနဲ့ သူတို့​တွေက အင်အားများတာ​ကြောင့် အဲဒီက​လေးသုံး​ယောက်က ဖရဲသီး​လေးကို ၀ိုင်းချုပ်လိုက်ကြ​တော့သည်။ကျစ်ဆံမြှီး​​လေးနဲ့ဖရဲသီး​လေးက မိန်းက​လေးမဟုတ်ဘူးဆိုတာ မှန်ကန်​ကြောင်း ​ဖော်ထုတ်ဖို့အတွက် ဖရဲသီး​လေးရဲ့​အောက်ခံ​ဘောင်းဘီတို​လေးဟာ အရှက်ရစွာနဲ့ ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။