"Taehyung ဒီအိမ္က..."

"ညေစာင့္အိပ္တဲ့ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေနတာ...သူကအခု ဇာတိခနျပန္သြားလို႔ မေနေတာ့တာ...ေခြးေတြကိုလည္း သူပဲလႊတ္ေပးရတာေလ...ခုနကစက္႐ံုသြားပို႔တဲ့ထဲမွာ ဒီညအလွည့္က်ေစာင့္အိပ္မယ့္သူလည္းပါသြားတယ္..မိုးေတြ႐ြာေတာ့ ျပန္လာပါ့မလားမသိဘူး..."

စကားေျပာေနရင္း Taehyung ph က ျမည္လာကာ ...

"Hello..."

".........."

"ဟင္...မုန္တိုင္းရွိတယ္ ဟုတ္လား...."

"........."

"၃ ရက္....သိၿပီ......လံုၿခံဳေအာင္ေနၾကပါ စိုက္ခင္းကစိတ္မပူလည္းရတယ္...ကြၽန္ေတာ္ရွိေနမွာမို႔..."

"ဘာတဲ့လဲ Taehyung"

Ph ခ်ေတာ့ ေမးလာတဲ့ Jungkook...Taehyung သက္ပ်င္းခ်ကာ အိမ္ရဲ႕ၾကမ္းျပင္ေလးေပၚထိုင္ခ်ေတာ့ Jungkook ကပါထိုင္ခ်လာသည္ ..

"မုန္တိုင္းရွိတယ္ ၃ ရက္ဆိုပဲ...ဘူဆန္က အႏၲရာယ္အမ်ားဆံုးမလို႔ အိမ္မွာပဲေနတဲ့  .....စက္႐ံုသြားပို႔တဲ့ဝန္ထမ္းေတြလည္း စက္႐ံုမွာပဲ အိပ္ရေတာ့မွာတဲ့...သက္သက္ျပန္သြားတဲ့ဝန္ထမ္းေတြကေတာ့ အိမ္ေတြျပန္ေရာက္ေနေလာက္ပါၿပီ..."

"ဒါဆို ဆိုးလ္ကိုက...."

"အင္း ျပန္လို႔မရေတာ့ဘူး....၃ ရက္ဒီမွာေနရမွာ..."

Jungkook စိတ္ရွတ္သြားရသည္ ...သူဟာ Kim Taehyung နဲ႔ ဒီအိမ္ေသးေသးေလးထဲမွာ ပူးကပ္ေနရမွာကို ေတြးၿပီစိတ္ကုန္မိသည္....

"အရမ္းလည္းျဖစ္ပ်က္မေနပါနဲ႔ ... ငါလည္းမင္းနဲ႔ေနခ်င္လြန္းလို႔မဟုတ္ပါဘူး...."

Jungkook ကတစ္ခုခုျပန္ေျပာဖို႔ျပင္မလို႔ကို Taehyung က လက္ကာျပလိုက္ရင္း...

"Sorry...ငါ့ေၾကာင့္ပါအားလံုးက ငါသိတယ္..."

အျပင္ကမိုးက သည္းထန္စြာ႐ြာသြန္းေနကာ ေလျပင္းေတြပါတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တိုက္လာခဲ့သည္....ခ်မ္းစိမ့္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ Jungkook ေရာ Taehyung ပါ မိုးစိုထားတာမလို႔ခိုက္ခိုက္တုန္ေနေလသည္...Jungkook က မီးေမႊးဖို႔ေျပာမလို႔ကို ထင္တာေတြဇြတ္ေျပာေနတဲ့ Taehyung ....

"မင္း ပါးစပ္ကိုပိတ္ၿပီး ေႏြးေအာင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲစဥ္းစားစမ္းပါ...."









💜 Next to You 💜Where stories live. Discover now