Gökyüzünün Yıldızı

42.Bölüm: Kalbindeki Sızı

"Konu sen olunca her şeyi severim ben. Ağlamayı bile..."

"Emin misin? Benimle ağlamak istiyor musun gerçekten?"

"İstiyorum İnci. Seninle ağlamayı, seninle konuşmayı, seninle acılarımızı dindirmeyi çok istiyorum."

"Belki de bu yol senin için acı verici bir durum olacak. Acıların kalbinden taşıp etrafa yayılacak. Gerçekten acıları göze alarak bunu söylüyor musun?"

"Acının kollarına yatmaya göze alıyorum. Aşk bir ölüme koşa koşa gitmek değil midir zaten? Sonunu bildiğimiz acılarımızla kala kaldığımız bir yol. Ama unutma İnci aşk güçlüleri ya güçlü yapar ya güçsüz. Bu yolda ikisinde olurum gerekirse."

Hıçkırıklarımla kala kaldım. Kaan da eşlik etti hıçkırıklarıma.

Bu bir haykırıştı. Bu bir seslenişti. Bu iki kişinin birbirlerini anlamaya çalışmasıydı.

***

09.00

Sabahtan beri çalan alarmı zar zor kapatarak uyumaya devam ettim.

Telefonumdan çalan alarmı kapattım.

Huzur dolu uykuma devam ettim.

Bir anda sesler gelemeye başladı.

Umursamadım. Hem uykum her şeyden önemliydi.

"İnci kalk çabuk koleje geç kalacaksın!"

Abimin sesini duymamla gözlerimi yavaşça açtım.

Karşımda abimi göremeyince şaşkınlıkla bakakaldım.

Odayı gözlerimi tararken yeniden ses gelmesiyle duraksadım.

Sesin nerden geldiğini düşünürken telefondan ses geldi.

Yatağın altına kamp kurmuş telefonuma bakarak yatağıma yeniden uzandım.

"Efendim abi."

"İnci koleje geç kalacaksın."

İç çekerek gözlerimi tavana çevirdim.

"Abi bugün gitmesem olmaz mı?"

"Olmaz."

"Ama koleje bir gün gitmesem koleje bir şey olmaz ki."

"İnci toparlan. Kalk yüzünü yıka."

"Abi babamı ikna etsene bugün."

"İnci bu akşam kolej için parti var. Mutlaka bugün koleje gelmelisin."

"Ciddi misin? Benim niye haberim yok!"

"Unutmuşuz söylemeyi. Akşam üstü senin için hazırlanan elbiseyi alacağız. Onun için gelmen lazım."

"Ya çok heyecanlandım şimdi. Gideyim ben hazırlanıyım. Bugün kaç ders varmış abi?"

"Dört ders İnci. Bu arada çabuk hazırlan seni almaya geliyorum."

"Tamam hemen hazırlanıyorum."