တိတ်တိတ်ကလေး နဲ့ တိုးတိုးလေး/တိတ္တိတ္ကေလးနဲ႔တိုးတိုးေလး(Complete)

Part(13-2)

"ကောင်လေးက လူရည်မွန်လေးဘဲ... အမေသဘောကျတယ်..."

အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲကို ပန်းကန်ထဲထည့်ရင်း နီတာ့ကို ရည်ရွယ်ပြီးပြောလာသည်ကိုသိပေမယ့် နီတာနဲ့မဆိုင်လို့ ဘာမှပြန်ပြောမနေဘဲ အမေပြင်ပေးနေတဲ့ အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲပန်းကန်ဆီသာ အာရုံကိုစုစည်းထားလိုက်တယ်...

"သိတာ အခုမှ ၂ရက်ဘဲရှိသေးတာလေ... မနေ့ကတစ်ရက်နဲ့ ဒီနေ့တစ်ရက်... သဘောကျတာက စောမနေဘူးလား..."

ရဲတာ လက်နှစ်ချောင်းထောင်ပြပြီး ပြောလိုက်တော့ ထောင်ထားတဲ့လက်ကို ဖြတ်ကနဲရိုက်ချလာပြီး...

"ငါ သဘောကျရင်ကျတယ်ပေါ..."

ဇွတ်တွေပါလားနော်... ဇွတ်ကို သဘောကျနေတော့တာဘဲ... တကယ့်ကိုဇွတ်...

ရဲတာအတွေးထဲမှာ ဇွတ်တွေပြည့်နေသလို ဒေါ်နီတာရဲဟာလဲ တကယ်ဇွတ်ဖြစ်နေခဲ့သည်...

ဒေါ်နီတာရဲ တွေးနေသည်က...

ကောင်လေးနဲ့ ပိုရင်းနီးလာလေ နီတာရဲ သဘောကျတဲ့အချက်တွေ ပိုတွေ့လာလေမို့ ဒီကလေးကို ဒီအိမ်က သားမက်ဖြစ်ကိုဖြစ်စေရမယ်လို့ သံဓိဌာန်ချလိုက်ပြီ...

"ဒါနဲ့ ရဲတာ ခဏနေရင် ငါနဲ့ Oceanလိုက်ခဲ့ပေး..."

အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲကို ပါးစပ်ထဲသွတ်သွင်းရင်း ပလုပ်ပလောင်းသံကြီးနဲ့ ပြောလာခဲ့သည့် နီတာ...

"ဘာသွားလုပ်မလို့လဲ..."

"ကိုလင်းက မုန့်ဝယ်ကျွေးမလို့တဲ့..."

"မလိုက်ဘူး... နင့်ဘာသာသွား..."

အပြတ်ငြင်းလိုက်ရသည့် ရလာဒ်ဟာဖြင့်

"ဖြောင်း..."

လက်မောင်းကို ဖြောင်းကနဲရိုက်ချလိုက်သည့် အမေ့ကြောင့် မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်မိသည်... ရဲတာ ဘာလို့ရိုက်ခံလိုက်ရတာလဲ...

"ကိုယ့်ညီမကို တစ်ယောက်တည်းလွှတ်မလို့လား... လိုက်သွားပေးလိုက်..."

"... ... ..."

ဒီဇွတ်အမေကို ကယ်တင်ကြပါဦး... လို့ အော်ဟစ်‌လိုက်ချင်တော့သည်...

တခစ်ခစ်နဲ့လက်အုပ်ပြီးရယ်နေတဲ့ ညီမစုတ်ကို သေချင်နေပြီလားလို့ စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရဲတာမြင်အောင် နှုတ်ခမ်းလှုပ်ပြီး ပြောလာသည့် စကားကို စိတ်ထဲကနေ လိုက်ရွတ်ကြည့်မိသည်...