တိတ်တိတ်ကလေး နဲ့ တိုးတိုးလေး/တိတ္တိတ္ကေလးနဲ႔တိုးတိုးေလး(Complete)

Part(20)

(Unicode)

အပိုင်း(၂၀)
ရည်မှန်းချက်

Ocean Centerအပေါ်ထက်ရှိ hot potဆိုင်အတွင်းထဲရှိ ထောင့်ဆုံးစားပွဲဝိုင်းတွင် တစ်ရှူးတစ်ထုပ်ဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေသူတစ်ယောက်ရှိလို့နေသည်...

"တကယ်ဘဲ ‌ကျောင်းမတက်ဘူးလား..."

ပေကျံနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတစ်ဝိုက်ကို တစ်ရှူးနဲ့သုတ်ပေးပြီးမေးလိုက်တော့ ‌ခေါင်းညိတ်ပြလာခဲ့သည်...

"ကိုလင်း ကျွန်တော့်မဝသေးလို့ အသားနည်းနည်းလောက်မှာပေးဦး..."

စားပွဲပေါ်မှာ အထပ်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ ပန်းကန်အလွတ်တွေကိုကြည့်လိုက်မိသည်...

ဒီကလေးစားနေတာ အရမ်းများနေပြီ... တားရတော့မယ်လို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အချက်ပြရတော့သည်...

"ဒီတစ်ခါနောက်ဆုံးဘဲနော် ထပ်မတောင်းနဲ့တော့..."

ရဲတာ လက်ခံစွာပင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်... ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် hop potအရည်က ကုန်နေပြီဘဲလေ...

အသားလာမချခင်မှာ ရဲတာရှေ့က ပေပွနေတဲ့ စားပွဲကို တစ်ရှူးနဲ့သေချာလိုက်သုတ်ပေးကာ ပန်းကန်အလွတ်တွေကို စနစ်တကျပြန်ထပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘက်ကိုဆွဲယူသွားသည့် ကိုလင်း...

"ကိုယ်တော့ ညီ့ကို ဘွဲ့တစ်ဘွဲ့တော့ ယူစေချင်တယ်..."

မကြာခင် တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်လျှောက်လွှာတင်ရတော့မည်ဖြစ်ပြီး ရဲတာ ဝင်ခွင့်မလျှောက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည်ကြောင့် အမေရော ကိုလင်းရောက ဘွဲ့တစ်ခုတော့ရအောင် အဝေးသင်ဘဲဖြစ်ဖြစ်လျှောက်ရန် တိုက်တွန်းနေကြသည်... သို့သော် ရဲတာရဲ့ အဖြေကတော့ ရှင်းရှင်းလေးပါ...

"လက်တွေ့မှာ ပြန်အသုံးမချချင်တဲ့ ဘွဲ့တစ်ခုအတွက် လေးနှစ်လောက်အချိန်မကုန်ချင်ဘူး..."

ကောင်းဇေလင်း လက်မလျော့ချင်သေးပါ...

"ဂုဏ်ထူးတွေထွက်ထားတာ မနှမျောဘူး..."

"ဒုန်း..."

လက်ထဲကတူကို စားပွဲပေါ်ရိုက်ချလိုက်သည်ကြောင့် ကောင်းဇေလင်း ပြောရင်းတန်းလန်း ဆက်မပြောဖြစ်တော့...