𝐀𝐋𝐏𝐇𝐀

p̶a̶r̶t̶ 7

توی راهرو افراد زیادی دیده نمیشدن وهمون تعداد اندک هم توجهی به اون سه نفر نداشتن...بعداز گذشت از چند راهرو چپ وراست رفتن که هیچ کدومو نفهمیده بود به سالن تمرین رسیدن،طراحی اون جهنم فقط میتونست کار ی نابغه باشه جوری که صدسال هم اون راهرو هارو چک میکردی هیچ تفاوتی پیدانمیکردی و انگار ی هزار توی سنگی لعنتی بود که برای ورود به بخش های دیگه نیاز به تایید هویت بود این یعنی کسایی مثل تهیونگ به هیچ وجه بدون سرگروه نه اجازه و نه توانایی خروج از بخش رو نداشتن..

بقیه افراد سخت مشغول تمرین بودن که شامل پرت کردن چاقو به سمت هدف های متحرک بود،چند روزی میشد که داشتن تمرین میکردن وبجز تعداد اندکی،پیشرفت خاصی دیده نمیشد...

جیمین بعداز دیدن تهیونگ و پسر کنارش لبخند درخشانی زد ونگاهی به الک ونامجون انداخت و بامشغول دیدنشون به سمت تهیونگ حرکت کرد،
به محض رسیدن به تهیونگ محکم بغلش کرد.

_پسره احمق،میدونی چقدر نگرانت بودم.

تهیونگ بالبخند از جیمین جدا شدو به سمت پسر اشاره کرد،

_خودت میخواستی مواظبش باشیم..

جیمین مشتی به بازوش زدو به سمتش برگشت

_پسر میتونم قسم بخورم تمام خدایانو زمین وزمان باهات لج کردن،این حجم از بدشانسی جدا بی سابقس..

پسر خنده ای کردو گوشه ابروهاشو نمایشی خاروند،

_من بکهیونم..ممنونم بابت مراقب غیر مستقیمت و خنده کوچیکی کرد.

_من جیمینم و این احمقی که نجاتت داده تهیونگه،خوشبختانه تو یه دسته ایم،بیاین شروع کنید تا اون سگ هار باز بهتون نپیچیده..

باتایید بقیه به سمت جایگاه خودشون حرکت کردن.

تهیونگ دوچاقو تو دستاش گرفت،انگشت شصتشو روی تیغه برنده چاقو کشید،پای راستشو عقب تر گذاشت ودست چپشو بحالت تدافعی هم سطح با سینه هاش قرارداد و دست راستشوبالا اورد وبدون مکث چاقو رو به سمت هدفش پرتاب کرد وبنگ...چاقو درست قفسه سینه هدف رو شکافته بود..

چاقوهای بعدی روهم به همین منوال وبدون مکث پرتاب کردو سر،سینه و شکم هدف رو درست طبق اموزشها سوراخ کرده بود..

نامجون که مدتی بود تهیونگ رو زیر نظر داشت بعداز پرتاب اخرین چاقو پشت سر تهیونگ ایستاد،

_استعداد خوبی داری کیم..

تهیونگ نیم نگاهی به ناجون انداخت و چاقوهای بعدی رو از روی میز برداشت،

نامجون بدون حرف دیگه ای به سمت جیمین که تاحالا ۳چاقو بدون برخورد به هدفش روی زمین افتاده بود،حرکت کرد.
تهیونگ با استین لباسش عرق پیشونیشو پاک کرد وچاقوی بعدی رو برداشت،