{ Unicode Version }
" မောင် မြန်မြန်၊ အစ်မတို့လာတော့မယ် ''
" အင်းပါ ဝေးရ၊ မောင်လည်း အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ ''
ပိုင်စေ ဝေးကို ပြောရင်း ကြယ်သီးတပ်ကာ အင်္ကျီအား သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ကာ အပြီးသတ်လိုက်၏။
ဝေးရှေ့တွင်ရပ်နေသည့် ရှပ်လက်ရှည်လေးအား တံတောင်ဆစ်ထိ လက်ခေါက်နေသော ပိုင်စေသည် ဝေးရဲ့ပဲ့ကိုင်ရှင်၊ အားကိုးမှီခိုရာ။
ဝေးရဲ့စိတ်ဝိညာဥ်၊ အာရုံ၊ စွဲလမ်းမှုအစဥ်အား မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားစွာဖွဲ့နှောင်ထားသည့် တစ်ဦးတည်းသော ထိုအမျိုးသားလေးအား ကြည့်ရင်း ဝေး ရင်ထဲကြည်နူးသွားရမြဲ။
" ဝေးလေး တို့ရေ၊ ထွက်ခဲ့တော့လေ၊ အစ်မတို့ရောက်နေပြီ ''
ခြံရှေ့ဆီမှ မမျိုးရဲ့အသံစာစာကြောင့် ဝေး ပိုင်စေ့အား မော့ကြည့်လိုက်၏။
ပိုင်စေသည် ဝေးအား လက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ ဝေးရဲ့လက်လေးဟာ ပိုင်စေ့ရဲ့လက်ကို လာရောက်ရစ်ပတ်လာတော့ နှစ်ဦးသားတစ်ဦးလက်တစ်ဦး ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ခြံတံခါးရှေ့တွင် ရပ်နေသော မမျိုးတို့ ဇနီးမောင်နှံသည်လည်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦးလက်တွဲလျက်။
ကံကောင်းသည်ဟုဆိုရပေမည်။ ဒီတစ်ခေါက် ရပ်ကွက်ဘုရားပွဲလနှင့် မမျိုးရဲ့ အမျိုးသား ကိုဇော်ပြန်လာသည့်အခေါက်နှင့်ဆုံ၏။
ထို့ကြောင့် မမျိုးနှင့်ကိုဇော်တို့ကတစ်တွဲ၊ ပိုင်စေနှင့်ဝေးတို့ကတစ်တွဲ ပွဲစျေးလျှောက်ရန် တိုင်ပင်ထားကြခြင်းဖြစ်သည်။
အခု ည၇နာရီခန့်ရှိပြီဖြစ်ရာ ရပ်ကွက်ဘုရားပွဲ ညစျေးတန်းလေးမှာလည်း မီးရောင်စုံလင်စွာနှင့် လှပလျက် စည်ကားသိုက်မြိုက်နေလေပြီ။
မမျိုးပခုံးကိုဖက်ကာ လမ်းလျှောက်နေသည့် ကိုဇော်တို့ဘေးတွင် ပိုင်စေသည် ဝေး၏လက်အားတွဲထားကာ အတူယှဥ်တွဲလျှောက်လာကြသည်။
တစ်နှစ်တစ်ခါ ဆင်နွှဲနေကျဖြစ်သည့် ကိုဇော်နှင့်မမျိုးတို့အတွက် ဤပွဲစျေးတန်းဆိုတာ သိပ်မထူးဆန်းပေမယ့် ဝေး အတွက်တော့ အတွေ့အကြုံအသစ်တစ်ခုပင်။
YOU ARE READING
လက်တွဲဖော် ( My Dear )
General Fictionအချစ်ဖြင့်တည်ဆောက်ထားသော အိမ်ထောင်ရေး.....။ အဆုံးသတ်ကရော...........
