MEDYUM | bxb

Private Matter

Jeff'den.

"Gerçeği duydun, Jeff, neden konuşmuyorsun benimle?"

Bu soruyu yarım saat içinde 10'dan fazla duymuştum ve artık sinirlerimle oynuyordu. 

"Daniel, sorun bu değil." dedim sertçe. Sorun bu değildi, çünkü Claude ve Daniel'ın arasında bir şeyler olacağına zaten inanmamıştım. 

"Peki lanet sorunumuz ne?" O da sinirlenmeye başlamıştı belli ki. 

"Senin en başından beri yalan söylemiş olman! Benimle neden görüştüğünü de açıklıyor, öyle değil mi? Ona kuzen olduğunuzu nasıl söylemezsin! Üstelik o kavga da neyin nesiydi? Onu hastanelik ettiğinin farkında mısın?"

Jack ve James, Claude'un kaşına dikiş attırmak için hastaneye gitmişlerdi. Gece gece yaşanan bu olaydan etkilenmeyen tek kişi Bruce'tu. Pencereden Daniel'a, bir daha böyle bir hata yaparsan bedelini ödemek zorunda kalırsın, demiş ve Claude'a ona ihtiyacı olup olmadığını sorduktan sonnra ortadan kaybolmuştu. 

"Elbette! Sorun sevgili Claude Cariner!" Başını öbür tarafa çevirip derin bir nefes aldı. "Bunun için üzgünüm. Ama seninle sırf ona yakın olmak için sevgili olduğumu düşünemezsin, Jeff! Bana haksızlık ediyorsun."

Yerden bir yaprak aldım. Haklı olabilirdi. Bu canımı sıkmıştı. Birini suçlamak istiyordum ama konu benimle ilgili bile değildi. Konu Claude ve Daniel'dı. Ve işte ikinci başrolümüz de geliyordu.

"Ona her şeyi anlatacağına söz ver." dedim Daniel'a. "Gizlediğin bir şeyler kalırsa, işimiz biter, Dany."

Başını salladı. "Tekrar Dany olduğuma sevindim." 

Bahçe kapısına yürüyüp arabadan inen Claude'un yanına gittim. Yüzü solmuş gibiydi. Daniel'a buz gibi bakışlar atarak yanımızdan geçip gitti. Ben de Jack'i durdurdum. "Nesi var? Size bir şey dedi mi?"

"Duymak istemezsiniz. Çok sinirliydi, eve dönmek istiyormuş." 

"Hey," James koşup yanımıza geldi. "Karnındaki o yara da neydi? Korkunçtu." 

"Kurt adam saldırısı." dedim ve onlar şok olurken eve gittim. Daniel peşimdeydi. O sırada yanımızdan çok hızlı bir karaltı geçti.

Gelen Victor'dı. "Yine ben. Bana bir açıklama yapmak ister misiniz, gidip Claude'la mı konuşmalıyım?"

"Defolup gitmelisin." dedi Daniel. "Kimse sana açıklama yapmayacak çünkü seni ilgilendiren bir durum yok."

Victor, Daniel'a iyice yaklaştı. "Öyle mi dersin? Beni korkutabileceğini mi sandın? Kraliçenin himayesindesin diye?" 

Ben hiçbir şey anlamadan orada öylece dikiliyordum ve ikisi Claude için tartışıyordu. Sanırım bana ihtiyaçları yoktu.

"Korkman gereken daha fazla şey olduğunu biliyorsun, vampir."dedi Daniel. Kendinden emin görünüyordu. İkisini geride bırakıp eve girdim. 

Yukarıdan sesler geldiğini duyunca merdivenlere yürüdüm. 

"Şaka mı bu?" diyordu Bruce. "Siz normal insanlarla sevgili olamaz mısınız?"

"Sinirlerim altüst oldu. Eve dönmek istiyorum. Ağlamak üzereyim." 

Bruce'un odasında buldum onları. Claude yatağa gelişigüzel yatmış, Bruce da başında ayakta duruyordu. Claude başını kaldırıp bana baktı ve geri yattı. Gerçekten de ağlamak üzereymiş gibi duruyordu. Bu haline üzülüyordum ama elimden bir şey gelmezdi.

"İyi misin?"diye sordum kenardaki sandalyeye otururken. 

"Tanrı aşkına, neler oluyor böyle?" dedi Bruce. "Daniel'la konuşmak zorundasın Clau. Neler olduğunu öğrenmelisin. Bu ses ne?" Gidip pencereden aşağı baktı. "Victor gelmiş. İkisi tartışıyor. Jack ve James de arabanın kaportasında öpüşüyor. Gerçekten mi?"