တိတ်တိတ်ကလေး နဲ့ တိုးတိုးလေး/တိတ္တိတ္ကေလးနဲ႔တိုးတိုးေလး(Complete)

Part(10)

‌ကောင်မလေးနဲ့ ရင်းနှီးလာတာ လဝက်လောက်ရှိပြီမို့ သင်းလေးရဲ့အမူအကျင့်တွေကို ကောင်းကောင်းအသားကျသွားပြီဖြစ်သော်လည်း အစားစားနေချိန်တိုင်းမှာ မယုံနိုင်တဲ့အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်မိတုန်းပါ...

ကြက်ကြော်တုံးကြီးနှစ်တုံးကုန်လို့ သုံးတုံးမြောက်ကို ကောင်းကောင်းတောင်ဝါးမစားဘဲ ကိုလာနဲ့အတူမျှောချလို့နေသည်... ဗိုက်မဆာသေးလို့သာပဲ ဗိုက်များသာဆာရင်တော့ lotteriaတစ်ဆိုင်လုံးပါ လေလံဆွဲပြီး ထိုင်စားမလား မသိဘူး...

ဗိုက်သေးသေးလေးက သွင်းသမျှဆန့်နေတာက ထူးဆန်းမလွန်းဘူးလား... တကယ် ဆလံသရပါတယ်...

ကြက်ရိုးပေါ်မှာ ကြက်သားတမျှင်တောင် ကပ်မကျန်တော့သည်အထိ အပြောင်ရှင်းပြီးချိန်မှ စကားစပြောလာတော့သည်...

"ရဲတာနဲ့ အခြေနေဘယ်လိုရှိလဲ... တိုးတက်ပြီလား..."

ဪ... မေးဖော်တော့ရသားဘဲလို့ ကောင်းဇေလင်းတွေးလိုက်၏...

ထိုမေးခွန်းမေးလာဖို့ သင်းဗိုက်လေးကို ခစားပြီး လဝက်လောက်ထိုင်စောင့်လိုက်ရသည်... နောက်ဆုံးတော့ မေးလာခဲ့ပြီပေါ့...

"အဲ့ညပြီးတော့ ထပ်မတွေဖြစ်တော့ဘူး..."

"အဲ့ည..."

နီတာ သံယောင်လိုက်မိသွားတယ်...

အဲ့ညတဲ့... ဘယ်ညကိုပြောတာလဲ...

မဟုတ်မှလွဲရော ကမ်းနားလမ်းမှာတွေ့ခဲ့တဲ့ညလား...

ကိုလင်းကို ကြည့်ပြီး အဲ့ညဆိုတာ နီတာတွေးနေတဲ့ညလားလို့ အကြည့်နဲ့မေးလိုက်တော့ ခေါင်းညိတ်ပြလာသည်...

သိပ်သနားသွားပြီ... နီတာတောင် နီတာ့Crushကို တစ်ရက်တောင်မလွတ်ဘဲ တွေ့ရသေးတယ်...

သနားသွားပေမယ့် ကိုလင်းမှာ နီတာ့ထက်သာတဲ့ အခြေနေရှိလို့နေ၍ သနားစိတ်ကို ဖျောက်လိုက်ပြီး...

"အပြင်မှာ မတွေ့ဖြစ်လဲ လိုင်းပေါ်မှာတော့ စကားပြောဖြစ်တယ်မလား..."

ကောင်းဇေလင်း ခေါင်းခါပြလိုက်သည်...

ခေါင်းခါပြလာတာလား... ဒါက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ...